Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión Acebro entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 13
- Distribución por dicionarios: Sobreira (1790c) (1), Sobreira (1792-1797) (2), Sobreira (1794) (1), Rodríguez (1854c) (1), Leiras (1906) (1), RAG (1913-1928) (1), Acevedo (1932) (1), Eladio (1958-1961) (1), Franco (1972) (1), AO (1977) (1), CGarcía (1985) (1), Losada (1992) (1)

Juan Sobreira Salgado (1790c): "Vegetables de Galicia" seguido dunhas " Retractaciones" e duns "Documentos justificativos de lanomenclatura botánica gallega", ed. de J. L. Pensado Tomé (Opúsculos lingüísticos del siglo XVIII, Galaxia, Vigo, 1974, pp. 241-267).
acebro

V. acebo. Acebo; Agrifolium Vegetables

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
acebro

Tabeyros. El Acebo, árbol. Sanles: cebro, Soneyra: acibo. Acibro. Cibro. Acibreyro, acebreyro. Papeletas

acebro s. m.

Tabeyros. V. acebo. Papeletas

Juan Sobreira Salgado (1794): Ensayo para la historia general botánica de Galicia, que deberá comprehenderse en el Diccionario o Glosario General de la Lengua Gallega, ed. de J. L. Pensado (enOpúsculos lingüísticos del siglo XVIII, Galaxia, Vigo, 1974, pp. 227-240)
acebros. m.

de Tabeyrós. V. acebo. Ensayo 1794

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
acibo, acebro, rascacú, gilbalbera, brusco, rusco

Acebo, agrifolio, port. aceviño; ital. agrifoglio. Arbol de hojas espesas, verdes festonadas y rodeadas de puas, de donde le viene el nombre de " rascacú. Generalmente crece poco y regularmente al abrigo de los matorrales, y le cortan en estado de varita. Su madera es muy compacta y estimada. No obstante hay algun otro de tamaño regular... Su fruta ó baya es de color escarlata. De la corteza interior y de la albura, se hace la liga para coger pajaros, que se llama " bisgo (v.). [Esta entrada procede dun apéndice de voces botánicas].

Manuel Leiras Pulpeiro (1906): Vocabulario (lido directamente do ms da RAG para este diccionario)
acebro

acebo

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ACEBRO

V. ACIBO.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
acebro

Acebo, árbol silvestre de la familia de las ilicíneas. Us. de Valdés al Eo y en Lugo; en otros concejos, acebu. En port. es azeviño, pues allí acebro designa un animal. A. F.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ACEBRO s. m.

ACIBO.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
acebro s. m.

acibo.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
acebrom.

Acebo. El arzobispo D. Rodrigo Jiménez de Rada en su Historia dice que el Cebreiro inmediato a Piedrafita y famoso en las gestas es el monte de las Zebras y todavía algún autor moderno lo cita seriamente. En Barcia tenemos también un Cebreiro (Carballeira de Cebreiro) para el que hay que suponer una etimología menos ilustre: 'terreno de acebos'. (VSP)

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
acebro m.

var. de acibro.

E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia
acebro

Ilex aquifolium L.