Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión BARULLEIRO entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 17
- Distribución por dicionarios: Porto (1900c) (1), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (5), Franco (1972) (3), AO (1977) (1), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
barulleiro,-ra m. y f.

El que causa mucho barullo, el que habla muy aprisa o gritando mucho.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
BARULLEIRO,-RAadj.

Que barulla. Alborotador, que hace ruído; que habla mucho y en voz muy alta.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
BARULLEIRO adx.

Alborotador.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
barulleiro,-raadj.

Alborotador. Que mueve ruído y bulla.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
barulleiro ,-ra adj.

Alborotador. Que mueve ruído y bulla.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
barulleiro ,-ra adj.

Alborotador. Que mueve ruído y bulla.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
BARULLEIRO,-RAadj.

Persona que barulla.

________

Alborotador, que hace ruido, que habla mucho y en voz muy alta.

________

Dícese del sonido grato y agradable que producen algunas cosas: o regacho barulleiro.

________

Dícese también de la diversión o pasatiempo en que hay animación y alegría: a barulleira foliada.

________

BARULLENTO.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
barulleiro ,-ra adj.

Alborotador.

________

Dícese del ruido agradable que producen algunas cosas.

________

barullento.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
barulleiro

v. barolleiro. (VSP)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Barulleiro,-ra adj.

Alborotador. Que mueve ruído y bulla.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
barulleiro adj.

(Fea. Cur. San. Com. Nov. Mel. Gro. Cre. Gui. Mon. Xun. Gud. Mez. Vil.), barullas (San. Mel.), barullón (San.) alborotador.