· Consultar o Dicionario de dicionarios
Está a procurar a expresión CUSTAR entre os lemas no Dicionario de dicionarios
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
---|---|---|
Costar. | ||
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
V. COSTAR. | ||
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
v. | Costar. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
v. n. | Costar. Valer, tener tal precio una cosa. | |
____ | ____ | Ocasionar penas, fatigas, disgustos o trabajos. |
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
Ocasionar penas, fatigas, disgustos o trabajos. | ||
____ | v. n. | Costar. Valer, tener tal precio una cosa. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
v. n. | Costar. Valer. Ocasionar. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
v. n. | Costar. Valer, tener tal precio una cosa. | |
____ | ____ | Ocasionar penas, fatigas, disgustos o trabajos. |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
v. a. | Costar, gastar, según el | |
____ | v. n. | Costar, tener de coste, valer más o menos una cosa. |
____ | ____ | Ocasionar gasto el entretenimiento o conservación de una cosa. |
____ | ____ | Causar una cosa trabajo, fatiga, disgusto, desvelo, cuidado, etc. |
____ | ____ | Ser penoso hacer una cosa. |
____ | ____ | Custar caro, lo que cuesta mucho trabajo, lo que se hace a regañadientes, lo que produce contrariedad o disgusto. |
____ | ____ | Custarlle a un cara unha cousa, resultarle de su ejecución mucho daño o perjuicio. |
____ | ____ | Custar os ollos da cara, ser de mucho precio, ser excesivamente caro. |
____ | ____ | Custar un trunfo, ser muy dificultoso, tener que vencer muchos inconvenientes para conseguirlo. |
____ | ____ | Custe o que custe, o custe o que custar, cueste lo que cueste, a toda costa, a cualquier precio, valga lo que valga, salga como saliere. |
____ | ____ | Custoulle caro afacerse, se le hizo muy difícil acostumbrarse. |
____ | ____ | Custoume caro facelo, me produjo gran violencia tener que hacerlo. |
____ | ____ | FRAS. Máis custa mal facer que ben facer. O que pouco custa, pouco se estima. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
v. | Costar, gastar. | |
____ | ____ | Costar. |
Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7) | ||
fr. Costarle a uno cara una cosa. | ||
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
v. n. | Costar. Valer, tener tal precio una cosa. | |
____ | ____ | Ocasionar penas, fatiga disgustos o trabajos. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
v. | var. de costar. |