Dicionario de dicionarios

	`@`	Unha letra calquera
	`?`	Unha letra ou ningunha
	`+`	Unha ou máis letras
	`*`	Cero ou máis letras

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión DONCELA entre os lemas no Dicionario de dicionarios

- Número de acepcións atopadas: 21
- Distribución por dicionarios: Sarmiento (1746-1755c) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (4), Franco (1972) (1), Panisse (1977) (1), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (2), Rivas (1988) (1), Losada (1992) (4)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)

doncela		En La Coruña, de color de rubioca y menor CatálogoVF 1745-1755

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
DONCELA	sf.	Doncella.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
doncela	s. f.	Doncella. Mujer soltera. Virgen.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
doncela	s. f.	Doncella. Mujer soltera. Virgen.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
doncela		Doncella.
doncela	s. f.	Doncella.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
doncela	s. f.	Doncella. Mujer soltera. Virgen.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
DONCELA	s. f.	Doncella, mujer que aún no ha conocido varón.
____	____	Mujer soltera joven. Criada que sirve a la señora de cerca y se ocupa en hacer labor.
____	____	Espíritu de las aguas en la mitología popular de Galicia, que es lo mismo que la DONA y conserva la virginidad: DONCELLA.
____	____	`FRAS.` A doncela debe ter a súa nai cabo dela. A que é doncela sábeo Dios e máis ela. A que non tèn doncela sírvese ela. Pra doncela honesta, o facer algo é unha festa. O que fai dona á doncela e non se casa co ela trai sempre a vida en pena.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
doncela	s. f.	Doncella.

M. do Carme Ríos Panisse (1977): Nomenclatura de la flora y fauna marítimas de Galicia. I. Invertebrados y peces, Universidade de Santiago, Verba anexo 7
doncela		'julia, pez doncella' (P. CRESPO); v. 'doncella' (E. R., F. G.); 'en La Coruña, del color de rubioca y menor' (SARMIENTO, Catálogo). Es probablemente la Coris julis (L.). El P. CRESPO la define como Ophidum imberbe, nombre de otro pez completamente distinto; sin embargo, la descripción que da corresponde al pez que tratamos.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Doncela	s. f.	Doncella. Mujer soltera. Virgen.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
doncela	f.	1. (Cre.) doncella;
____	____	2. (Car. Are. Sad.) pez teleósteo de la familia de los líbridos, Labrus bimaculatus.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
doncel doncela	s. m. y s. f.	Doncel, doncella. Así en el siglo XIV, por ejemplo en la Crónica Troyana. (FrampasII)

E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia
herba doncela		Vinca
herba doncela		Vinca difformis Pourret
herba doncela		Vinca major L.
herba doncela		Vinca minor L.