Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión ESCORNAR entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 29
- Distribución por dicionarios: Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (2), Rodríguez (1863) (2), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (3), Valladares (1884) (2), Porto (1900c) (3), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (1), Franco (1972) (1), Rivas (1978) (3), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (2), Rivas (1988) (1)

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
escornar

Herir con los cuernos. En portugues se escrive igualmente. [Tamén figura na lista de voces sen definir como escornár].

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
escornar vo

Herir con los cuernos. Port. id.

________

Sacar a la seba[da] las aristas y cuernos.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Escornar

1. Herir con los cuernos. Port. id.

________

2. Quitar los cuernos ó aristas al grano de cebada, avena, etc.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
escornar

Dar cornadas.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
ESCORNAR

Herir con los cuernos.

________

Quitar los cuernos ó aristas á los granos de cebada, avena, etc.

________

(ant.) Rodear.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ESCORNAR

Herir con los cuernos

________

Quitar los cuernos, ó aristas, al grano de cebada, avena etc.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
escornar v.

Herir con los cuernos.

________

Quitar los cuernos o aristas a los granos de avena, cebada, etc.

________

des. Rodear.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
ESCORNAR v.

Acornear, cornear. Despojar de la arista a ciertos cereales.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
escornarv. a.

Cornear. Herir con los cuernos.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
escornar

Quitar los cuernos a un animal, y en sentido figurado, incomodarse, tener un encuentro con otro. Ús. de Valdés al Eo; en gall. y port. significa 'maltratar'. Majar los granos de cebada para quitarles la espina. A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
escornar v. a.

Cornear. Herir con los cuernos.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
escornarv. a.

Cornear.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
escornar v. a.

Cornear. Herir con los cuernos.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ESCORNAR v. a.

Acornear, cornear, dar cornadas, herir con los cuernos.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
escornar v.

Acornear, cornear, dar cornadas.

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
escornar tr

Romper un cuerno a un animal.

____r

Rompérsele un cuerno al animal (Dragonte). En el sentido reflexivo también se usa en Fondo de Vila con el mismo significado.

________

El dicc. refleja escornar, dar cornadas. Éste también en Fondo de Vila. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Escornar v. a.

Cornear. Herir con los cuernos.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
escornar v.

(Fea. Com. Mel. Cod. Gro. Fri. Gun. Per. Inc. Mon. Ram. Xun. Gud. Mez. Vil. Por.), cornear (Com. Gro.), escornear (Lax. Tob. Com. Gui.) embestirse y pelearse dos vacas o dos cabras entre sí;

____prnl.

(Fea. Gun. Bur. Sua.), escornecharse (Sob.) romperse la vaca los cuernos.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
escornar v. tr. y pron.

Embestir-se el ganado vacuno; también, como pron., escornarse "romperse los cuernos". En Foncuberta: Quen co, demo anda, os bois se lle escornan; pró boi traidor nunca faltou, unha boa cornada. (FrampasII)