Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión LENDIA entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 21
- Distribución por dicionarios: Payzal (1800c) (1), Reguera (1840-1858) (1), Aguirre (1858) (2), Rodríguez (1863) (2), Pintos (1865c) (1), Eladio (1958-1961) (4), Varios (1961) (1), AO (1963) (1), Franco (1972) (5), CGarcía (1985) (3)

Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG)
lendia

liendre

Eugenio Reguera y Pardiñas (1840-1858): Traducción de algunas voces, frases y locucionesgallegas, especialmente de agricultura, al castellano, ed. de J. L. Pensado (Cadernos de Lingua, RAG, 1995)
lendia

Liendre.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
lendia

Liendre.

lendia ne

Lendea (V.).

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Lendia

1. V. léndea

________

2. Pegatista, el que no sale de encima.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
lendia

Liendre, tuno, taimado.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
LENDIA s. f.

Liendre, huevecillo del piojo, que se encuentra en el pelo de los mamíferos.

________

Tuno, taimado, truhán.

________

Pegote, persona impertinente que no se aparta de otra.

________

LÉNDEA.

Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez
LENDIA s. f.

Cría de parásitos que aparece en la cabeza del ser humano o en el cuerpo de los animales por efecto de la suciedad o miseria. Mal estado, falta de sazón en ciertos peces. Ej.: esta faneca ten a lendia (no está "en comida") (Cangas de Morrazo).

Aníbal Otero Álvarez (1963): Contribución al léxico gallego y asturiano, Archivum (Oviedo) XIII, pp. 49-66
lendia

Lande. Cunlela. DEL LAT. GLANDINE. (CLGA09)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
lendia s. f.

Liendre.

________

Tuno, taimado, truhán.

________

Pegote.

________

léndea.

________

Mal estado, falta de sazón en ciertos peces. Ej.: esta faneca ten a lendia (no está "en comida").

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
lendia f.

1. (Caa. Cab. Fea. Lax. Dum. Sco. San. Com. Nov. Mel. Sob. Oir. Cod. Gro. Gui. Mon. Mra. Gud. Vil.), lendra (Cur. Gun.), lendre (Ram.), lendria (Goi.) liendre;

________

2. (Bur.) cuento;

________

lendia podre (Bur.) cuentista.