Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión POUCO entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 77
- Distribución por dicionarios: Sarmiento (1746-1770) (1), Sarmiento (1762 e ss) (1), Sobreira (1792-1797) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (2), Valladares (1884) (6), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (2), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (33), Franco (1972) (9), Carré (1979) (4), CGarcía (1985) (4), Rivas (2001) (1)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[por][pouco] [diñeiro]

Por de pro. Pouco de pauco. Diñeiro de denarius. Era el denario entre los romanos la moneda más usual de plata y cada denario era la octava parte de la onza romana y casi es nuestro real de plata y la drachma ática. Aquí no significa el denario sino moneda en general aunque sea de cobre. Colección 1746-1770

Martín Sarmiento (1762 e ss): Obra de 660 pliegos
pouco

(2778) He sospechado que en la voz Touriñán se conserva una sombra de que allí estuvieron las Aras Sestianas. El au latino pasa a ou gallego. Deauro , mauro , pauco, tauro, dice ouro, mouro, pouco, touro. Así, el nombre Touriñán de hoy se formó de un latín Tauriniano. Nótese que el año 727 de Roma, eran cónsules romanos Augusto y Statilio Taurus , siendo esos dos los primeros próceres del Imperio romano, era natural que dedicando Sestio Apuleyo tres Aras a Augusto, quisiese que el promontorio en donde se erigían se llamase en honor de Tauro, colega de Augusto en el consulado, taurino, tauriano o tauriniano, de donde quedó hasta hoy el nombre Touriñán. Esto era común. A seis leguas de La Coruña está, hacia el poniente, el puerto de Malpica, y allí las dos islas que hoy llaman Cisargas. Viene clavado Cisargas de Cesaricas. Y se les daría ese nombre en memoria de [507v] Julio César, que pasó por Malpica para La Coruña.

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
[pouco] [moito] [abastar] [acabar]

Non hay pouco que non abaste nin moyto que non se acabe. Papeletas

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
pouco

Poco. En port. id. Seguino. Sarm.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
pouco ,--aadj. numeral

Poco. Port. id. Pouco a pouco, paulatinamente, poco a poco.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Pouco

Poco, adjetivo contrario de mucho. Sarm., Seguino y port. id. lat. pauco.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
pouco

Poco.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
POUCO

Poco.

PETA POUCO

El que anda sin hacer ruido.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
POUCO

Poco, cantidad escasa

________

Corto en cantidad, ó calidad

________

Brevemente

________

Con escasez. FRAS. O que vèn dado, nin e pouco, nin e malo. Quèn o pouco desprecia, menos merece.

O pouco que Dios me dou
cabe n'unha man cerrada.
O pòuco, con Dios, è mòito,
O mòito, sin Dios, è nada.
Cant. pop.

POUCO Á POUCO

Poco á poco, despacio, con lentitud, ó de corta en corta cantidad. Como interjeccion, sirve para contener, ó amenazar, al que se va precipitando en obras, ó palabras.

POUCO MAIS OU MENOS

Poco, mas, ó menos, con corta diferencia.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
A POUCO loc. adv.

A poco. Por poco.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
POUCO adv.

Poco. Aos poucos, alternando, poco a poco, una vez uno y otra otro.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
pouco,-caadj.

Poco. En pequeña cantidad.

____adv.

Insuficiente.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
pouco ,-a

Poco-a. Ús. de Valdés al Eo, y en gall. y port. Dim., pouquín, pouquía, pouquíos, pouquías, y pouquiño, pouquiña, pouquiños, pouquiñas, respectivamente. Val más pouco y bón que muito y ruin. A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
pouco ,-caadv.

Insuficiente.

____adj.

Poco. En pequeña cantidad.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
pouco,-caadj.

Poco.

____adv.

Insuficiente.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
pouco ,-caadj.

Poco. En pequeña cantidad.

____adv.

Insuficiente.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
POUCO,-CAadj.

Poco, escaso, limitado y corto en cantidad o calidad.

____s. m.

Cantidad corta y escasa.

____adv. c.

Con escasez, en corto grado, en reducido número o cantidad.

________

Miserablemente, mezquinamente.

________

Empleado con verbos expresivos de tiempo, dentoa corta duración: tardou pouco en chegar.

________

Antepónese a otros adverbios denotando idea de comparación: Pouco antes, pouco dispois, pouco máis, pouco menos.

________

A poucas, por poco, según el Vocabulario de la CT.

________

A poucas desas, denota que con pocas veces que se repita una cosa basta para el fin de que se trata.

________

A pouco, a breve término; corto espacio de tiempo después.

________

A pouco máis esnáfrome, pondera la exposición o riesgo en que se estuvo de quedarse sin narices.

________

A pouco que o arrempuxen, indica la propensión de uno para ejecutar una cosa, y al mismo tiempo la necesidad de que otro le incite para realizarlo.

________

A poucos e poucos, lenta y continuamente; en pequeñas porciones.

________

Como poucos, calificativo de una persona en quien se reconocen buenas cualidades.

________

Daquí a pouco, a poco más; casi, casi.

________

De pouco en pouco, de corto en corto trayecto.

________

De pouco máis ou menos, aplícase a las personas o cosas de poca estimación.

________

En pouco, da a entender que estuvo muy a pique de suceder una cosa: en pouco estivo que non rifásemos.

________

Nin pouco, nada, según el Vocabulario de la CT.

________

¡Non é pouco!, encarece y pondera lacónicamente un beneficio.

________

Ós poucos, alternando en el uso de alguna cosa, ventajosa o molesta; iremos ós poucos a cabalo.

________

Por pouco máis..., anima a una persona para que realice nuevas gestiones que aunque se juzguen necesarias pueden ser convenientes.

________

Pouco a pouco, despacio, con lentitud, de corta en corta cantidad.

________

¡Pouco a pouco!, úsase para contener o amenazar al que se va propasando en obras o palabras, y también para aconsejar prudencia y cordura en aquello de que se trata.

________

Pouco e a miudo, recomienda calma y constancia en un asunto que requiere atención permanente.

________

Pouco e bo, dícese de aquello que aunque poco o escaso es superior en su clase.

________

Pouco máis ou menos, con pequeña diferencia.

________

¡Qué pouco!, denota desilusión por algo que se esperaba en mayor número o cantidad.

________

Ser de pouco máis ou menos, ser de poco aprecio y consideración.

________

Ser pra pouco, dícese de la persona que tiene muy cortas o muy escasas facultades y disposiciones para alguna cosa.

________

Ser un pra pouco, no servir para gran cosa. Dícese del inepto, débil o pusilánime, y del escaso de talento.

________

Ter en pouco a unha persoa, no estimaría ni hacer aprecio de ella.

________

Xa falta pouco, dícese alentando a una persona que se impacienta y se enoja por la tardanza o pesadez.

________

FRAS. A pouca comida, pouca bebida. A pouco diñeiro, pouca saúde. A pouco viño, coidadiño. A pouco viño, pequeno traguiño*. Detrás do pouco, ven o moito. Do pouco, pouco, e do moito nada. Do pouco vaise facendo o moito, pouco a pouco. En Camouco, para pouco; en Ares non te pares, i en Redes non te quedes. En Trabada, pouco ou nada: tres zamelos na pesada. Máis quero pouco con pouco medo, que moito con temor de perdelo. Máis quero pouco seguro, que moito con perigo. Máis val pouco e ben ganado, que moito e mal logrado. Máis val pouco e bo, que moito e malo. Moitos poucos fan un moito. Non hai pouco que non baste, nin moito que non se gaste. Non hai pouco que non chegue, nin moito que non se acabe. O pouco, agrada; e o moito, enfada. O pouco, moito durou; e o moito, logo se acabou. O pouco nunca diu moito. Por pouco vaise a moito. Pouco a pouco, co pouco faise moito. Pouco a pouco chegaremos antes. Pouco a pouco vaise a lonxe; e correndo a mal lugar. Pouco i en paz, moito se me fai. Pouco mal e ben laiado, logo se sinte aliviado. Quen o pouco desprecia, menos merece. Quen o pouco desprecia pouco ou* nada merece. Quen tèn pouco, con media cazola tèn dabondo. Quero máis pouco e ben ganado que moito e mal gastado. Tres poucos que valen máis que moitos moitos: Pouco sol, pouca cea e pouca pena. Valen máis moitos poucos que poucos moitos. Vale máis pouco diario, que moito de raro en raro. [No orixinal *pequeño, **en.]

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
pouco ,-ca adj.

Poco.

____s. m.

Cantidad corta y escasa.

____adj.

Con escasez, en corto grado, en reducido número o cantidad.

________

A pouco, a breve término; corto espacio de tiempo después.

________

Aos poucos, alternando en el uso de alguna cosa, ventajosa o molesta; iremos aos poucos a cabalo.

________

Pouco máis ou menos, con pequeña diferencia.

________

Ser de pouco máis ou menos, ser de poco aprecio y consideración.

________

Ser pra pouco, dícese de la persona que tiene muy cortas o muy escasas facultades y disposiciones para alguna cosa.

________

Ser un pra pouco, no servir para gran cosa.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Pouco,-ca adj.

Poco. En pequeña cantidad.

____ adv.

Insuficiente.

Recado (de pouco)

De poco juicio.

________

(mao - ), mala acción travesura.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
pouco adj., adv.

(v.c.) poco;

________

pouco a pouco (Raz.), pouco e pouco (Cal.), ós poucos (Com. Nov. Inc. Mon. Mra. Mez.) poco a poco;

________

de aquí a un pouco (Com.) inmediatamente;

________

V. parida de pouco.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
deica pouco fr. adv.

Si nos descuidamos. (Fondo de Vila).(FrampasIII)