Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión REMENDAR entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 9
- Distribución por dicionarios: Pintos (1865c) (1), Filgueira (1926) (1), Eladio (1958-1961) (5), CGarcía (1985) (2)

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
remendar

Remendar.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
REMENDAR v.

Remendar.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
REMENDAR v. a.

Remendar, reforzar lo que está viejo o roto.

________

Corregir, enmendar.

________

Aplicar o acomodar una cosa a otra para suplir lo que falta.

________

Remenda foles, persona que anda llena de remiendos y andrajos.

________

FRAS. A que non sabe remendar, non sirve pra se casar. Remenda o teu pano e durarache máis un ano; vólveo a remendar, e outro ano che volverá durar. Remenda o teu pano e pasarás o teu ano.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
remendar v.

1. (Raz. Sco. Com. Cod. Gro. Ped. Mon. Cal.), amendar (Tob.), mendar (Val. Ced. Cre. Gun. Bur. Sua. Ped.), romendar (Cab. Com. Sob.), romentear (San.) remendar;

________

2. var. de arremedar.