· Consultar o Dicionario de dicionarios
Está a procurar a expresión REMENDAR entre os lemas no Dicionario de dicionarios
| Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
|---|---|---|
Remendar. | ||
| X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
| v. | Remendar. | |
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| v. a. | Remendar, reforzar lo que está viejo o roto. | |
| ____ | ____ | Corregir, enmendar. |
| ____ | ____ | Aplicar o acomodar una cosa a otra para suplir lo que falta. |
| ____ | ____ | Remenda foles, persona que anda llena de remiendos y andrajos. |
| ____ | ____ | FRAS. A que non sabe remendar, non sirve pra se casar. Remenda o teu pano e durarache máis un ano; vólveo a remendar, e outro ano che volverá durar. Remenda o teu pano e pasarás o teu ano. |
| Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
| v. | 1. | |
| ____ | ____ | 2. var. de arremedar. |