· Consultar o Dicionario de dicionarios
Está a procurar a expresión amorriñado entre os lemas no Dicionario de dicionarios
| Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979). | ||
|---|---|---|
| adj. | ||
| Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007 | ||
Entristecido, encojido. | ||
Id. [A identidade de significado refírese á definición de morriñento]. | ||
| Manuel Leiras Pulpeiro (1906): Vocabulario (lido directamente do ms da RAG para este diccionario) | ||
murrio, desmarrido | ||
| Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano | ||
V. ESMORRIÑADO. | ||
| ____ | adj. | "Amorrado." |
| Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
| adj. | Abatido. Encogido, triste, debilitado. Estado en que se encuentra una persona sin gana de moverse ni hacer nada, no por holgazanería, sino por tristeza o enfermedad. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
| adj. | Abatido. Encogido, triste, debilitado. Estado en que se encuentra una persona sin gana de moverse ni de hacer nada, no por holgazanería, sino por tristeza o enfermedad. | |
| José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
| adj. | Abatido, triste. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
| adj. | Abatido. Encogido, triste, debilitado. Estado en que se encuentra una persona sin gana de moverse ni de hacer nada, no por holgazanería, sino por tristeza o enfermedad. | |
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| p. p. | de AMORRIÑAR y AMORRIÑARSE. | |
| ____ | adj. | Que está abatido, melancólico, mustio y sin ánimo. |
| ____ | ____ | AMORRADO, AMORRALLADO, AMURRIÑADO, ENMORRIÑADO, ESMORRIÑADO. |
| X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
| p. p. | de amorriñar y amorriñarse. | |
| ____ | adj. | Que está abatido, melancólico, mustio y sin ánimo. |
| ____ | ____ | |
| Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
| adj. | Abatido. Encogido, triste, debilitado. Estado en que se encuentra una persona sin gana de moverse ni de hacer nada, no por holgazanería, sino por tristeza o enfermedad. | |
| Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
| adj. | ||