Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión andavía entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 27
- Distribución por dicionarios: Reguera (1840-1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Valladares (1884) (2), RAG (1913-1928) (3), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (2), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (6), Franco (1972) (4), Carré (1979) (2)

Eugenio Reguera y Pardiñas (1840-1858): Traducción de algunas voces, frases y locucionesgallegas, especialmente de agricultura, al castellano, ed. de J. L. Pensado (Cadernos de Lingua, RAG, 1995)
andavía

En el Ribero. Especie de cuña de poco espesor, y como de media vara de largo, con un astil en su centro, que se usa para apretar los arcos de las cubas bajándolos todo lo posible; para lo que se apoya la cuña por la parte más delgada sobre el arco, recibiendo en la más gruesa los golpes de un mazo (en el país mallo ) y recorriendo así a cortos trechos toda la vuelta del arco.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Andavía

Es un tarugo de madera, figura de cuña, con que aprietan los arcos de las pipas dándoles golpes con un mazo, y mudándole de trecho en trecho y aprisa de donde supongo le viene el nombre de 'andavía' porque va ó anda como por una via ó camino.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ANDAVÍA

Andamio

________

Tarugo de madera con que se aprietan los arcos, o flejes de las pipas. V. CHAZONA

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ANDAVÍA s. f.

Especie de veleta provista de un molinillo giratorio, el cual, puesto en movimiento por el viento, hace mucho ruído. Se coloca en lo más alto de los árboles con objeto de espantar los pájaros.

________

fig. Ligero, ágil, listo.

________

"Instrumento que sirve para apretar los arcos de las cubas. Es una tableta alta de vara, gruesa de tres dedos, y tres veces más ancha, a cuyos tres palmos de altura se hace un agujero oblicuo en que pone un mango de tres cuartas que con la tabla hace ángulo agudo. Pónese la tabla sobre el arco por la punta más larga, y por la otra, que llaman cabeza, se da con el mallo." P. SOBREIRA. V. CHAZONA.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
ANDAVÍA sf.

Andamio.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
andavías. f.

Aparato para espantar los pájaros. Es de madera, tiene en un extremo dos aspas a modo de hélice que giran con el viento y hacen que dos martilletes colocados en el extremo opuesto golpeen constantemente una tablita.

________

Tarugo de madera, en forma de cuña, que se usa para apretar los arcos de las pipas.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
andavía

Tarugo de madera, en forma de cuña, que se usa para apretar los arcos de las pipas.

____s. f.

Aparato para espantar los pájaros. Es de madera, tiene en un extremo dos aspas a modo de hélice que giran con el viento y hacen que dos martilletes colocados en el extremo opuesto golpeen constantemente una tablita.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
andavías. f.

Aparato para espantar pájaros, que funciona por la fuerza del aire.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
andavía

Tarugo de madera, en forma de cuña, que se usa para apretar los arcos de las pipas.

____s. f.

Aparato para espantar los pájaros. Es de madera, tiene en un extremo dos aspas a modo de hélice que giran con el viento y hacen que dos martilletes colocados en el extremo opuesto golpeen constantemente una tablita.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ANDAVÍA s. f.

Espantapájaros, especie de veleta con molinillo giratorio, que movido por el viento hace mucho ruído.

________

Instrumento que sirve para apretar los arcos de las cubas; puxa-prego, CHAZONA.

________

Ligero, ágil, listo.

________

ANDARIÑA.

________

El espantapájaros se coloca en lo más alto de los árboles frutales para ahuyentar a los pájaros.

________

La ANDAVÍA que se utiliza para apretar los arcos de las cubas consiste en una tableta alta de vara, de unos tres dedos de grueso y tres veces más ancha, a cuyos tres palmos de altura se hace un agujero oblicuo en que se pone un mango de tres cuartas, que con la tabla hace ángulo agudo. Pónese la tabla sobre el arco por la punta más larga, y por la otra, que llaman CABEZA, se da con el MALLO hasta que estén bien ensambladas las duelas de la cuba y ésta quede perfectamente arcada.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
andavía s. f.

Espantapájaros.

________

Instrumento que sirve para apretar los arcos de las cubas; puxa-prego; chazona.

________

Ligero, ágil, listo.

________

andariña.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Andavía s. f.

Aparato para espantar los pájaros. Es de madera, tiene en un extremo dos aspas a modo de hélice que giran con el viento y hacen que dos martilletes colocados en el extremo opuesto golpeen constantemente una tablita.

________

Tarugo de madera, en forma de cuña, que se usa para apretar los arcos de las pipas.