Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión atallo entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 28
- Distribución por dicionarios: Sobreira (1792-1797) (4), Payzal (1800c) (1), Aguirre (1858) (2), Rodríguez (1863) (2), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (2), RAG (1913-1928) (2), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (4), Franco (1972) (1), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
atallo s. m.

Ubique. El atajo o camino derecho. Papeletas

atallo s. m.

de Ribadavia. Estajo. Como andar a atallo y obra feyta a atallo. Papeletas

atallo

Met. El medio con que se ahorra la dificultad o el tiempo y diligencias más largas. Sair o atallo, Fras. Ribadavia. Al encuentro por algún atallo. Sairlle o atallo. Fras. Ribadavia. Atallar. Cortar o interrumpir la acción o discurso de otro. Papeletas

atallo lle a palabra y a honra non

Misura con que alguno interrumpe la locución a otro. Papeletas

Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG)
atallo

camino que vá por el atajo; trocha

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
atallo ne

Atajo, camino mas corto. Port. id.

________

DG (V.).

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Atallo

1. Atajo, camino más corto entre dos puntos. En port. id.

________

2. En Galicia y en Navarra hay aldeas con ese nombre, acaso por haberse fundado en el atallo ó atajo, ó camino más corto entre dos puntos notables.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
atallo

Atajo.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
ATALLO

Atajo.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ATALLO

Atajo; camino mas corto entre dos puntos. FRAS. N'hai atallo sin traballo, nin rodeo sin recreo.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
atallo m.

Camino por donde se abrevia una distancia, senda por la que se anda una distancia en menos tiempo que si se fuese por el camino ordinario. Atajo.

________

Acción y efecto de atallar.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ATALLO s. m.

Atajo. La senda o paraje por donde se abrevia el camino.

Atallo dos Pedregás;
quen me dera que falases
pra che ouvil-os catro contos
pallaregos que ti sabes.
LEIRAS PULPEIRO. Cantares gallegos, p. 35.

________

Camino que va por el atajo. Trocha.

Puxen ó faco en camiño,
ende chegando xa preto
de Marrosos, arredeime
pol'o medio d' uns centeos,
c'o fin de pillal o atallo
e chegar á feira fresco.
LOSADA. Poesías, p. 180.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
ATALLO sm.

Atajo.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
atallos. m.

Atajo. Senda por donde se abrevia el camino.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
atallo s. m.

Atajo. Senda por donde se abrevia el camino.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
atallos. m.

Atajo.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
atallo s. m.

Atajo. Senda por donde se abrevia el camino.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ATALLO s. m.

Atajo, senda o camino más corto entre dos puntos.

________

TrocHa, camino estrecho que sale de otro más ancho para evitar un rodeo.

________

Botar un polo atallo, salir brevemente de cualquiera dificultad o mal paso.

________

FRAS. Atallo quita traballo. Non hai atallo sin traballo, nin arrodeo sin recreo.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
atallo s. m.

Atajo.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Atallo s. m.

Atajo. Senda por donde se abrevia el camino.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
atallo m.

(v.c.) atajo.