Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión atoutiñar entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 16
- Distribución por dicionarios: Sobreira (1792-1797) (2), Pintos (1865c) (1), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Aníbal Otero Álvarez (1958) (1), Eladio (1958-1961) (2), Franco (1972) (2), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
atouteñar y atoutiñar

Ribadavia. Tentar con manos o pies como los ciegos. Papeletas

atoutiñar v. a.

de Ribadavia. Palpar as escuras, o el ciego que anda as atoutiñadelas. Atintiñar. Papeletas

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
atoutiñar

Andar á tientas.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ATOUTIÑAR v. a.

Andar a tientas. Abonado por Pintos.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
ATOUTIÑAR v.

Andar a tientas.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
atoutiñarv. a.

Andar a tientas. V. atoar.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
atoutiñar v. a.

Andar a tientas. Véase Atoar.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
atoutiñarv. a.

Andar a tientas (atoar).

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
atoutiñar v. a.

Andar a tientas. V. Atoar.

AO (1958): Contribución al léxico gallego y asturiano, Archivum (Oviedo) VIII, pp. 173-191
atoutiñar

Andar a tientas. C. Del Lat. Extutare. (CLGA05)

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ATOUTIÑAR v. n.

Andar a tientas, a toutiñas; andar como a tropezones, dando traspiés.

________

ATEITIÑAR.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
atoutiñar v.

Andar a tientas, a toutiñas; andar como a tropezones, dando traspiés.

________

ateitiñar.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Atoutiñar v. a.

Andar a tientas. V. Atoar.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
atoutiñar v.

var. de apoupiñar.