Información
O Dicionario de dicionarios (DdD) é unha colección de obras lexicográficas galegas dos sécs. XIX e XX, recompiladas e transcritas baixo a coordinación do profesor Antón Santamarina no Instituto da Lingua Galega. Publicado orixinalmente en formato CD-ROM, a súa terceira edición (2003) recollía 345.742 entradas correspondentes a 25 obras lexicográficas.
A colaboración entre o ILG e o Seminario de Lingüística Informática da Universidade de Vigo fixo posíbel a publicación en 2006 dunha versión web ampliada do DdD con 392.768 entradas documentadas en 32 obras. A edición en liña do DdD pode ser consultada libremente desde 2006 como un recurso independente ou integrada no Portal RILG.
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart
Logo elaborado con onlinelogomaker.com
· Consultar o Dicionario de dicionarios
Está a procurar a expresión baldrocas entre os lemas no Dicionario de dicionarios
- Número de acepcións atopadas: 18
- Distribución por dicionarios: Cuveiro (1876) (1), Porto (1900c) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (2), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), AO (1951) (1), Eladio (1958-1961) (3), Franco (1972) (3), Carré (1979) (3)
| Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
|---|---|---|
Desaliñado, rústico, abrutado. | ||
| Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
| adj. | Rústico, mal amañado, desaliñado. | |
| X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
| smp. | Torpe, gañán, tosco, bruto. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
| s. m. pl. | Torpe, desmañado. | |
| ____ | ____ | Tosco, inculto. Variante baldroqueiro. |
| Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
| s. f. pl. | Torpe, desmañado. | |
| ____ | ____ | Tosco, inculto. Variante Baldroqueiro. |
| José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
| s. m. pl. | Torpe, desmañado. Tosco, inculto. | |
| Aníbal Otero Álvarez (1951): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XVII, pp. 83-114 | ||
Torpe, desmañado. Tosco, inculto. Variante baldroqueiro. | ||
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| s. m. y f. | Torpe, desmañado, falto de destreza. | |
| ____ | ____ | Tosco, rudo, grosero, inculto: é un baldrocas; é unha baldrocas. |
| ____ | ____ | |
| X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
| s. m. y f. | Torpe, desmañado, falto de destreza. | |
| ____ | ____ | Tosco, rudo, grosero, inculto. |
| ____ | ____ | |
| Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
| s. m | Torpe, desmañado. | |
| ____ | ____ | Tosco, inculto. Var. Baldroqueiro. |
| ____ | ____ | Trapacero. |