· Consultar o Dicionario de dicionarios
Está a procurar a expresión brúo entre os lemas no Dicionario de dicionarios
| Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano | ||
|---|---|---|
V. BRUÍDO. | ||
| X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
| sm. | Rugido, bramido. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
| s. m. | Bramido. Rugido. Sonido del viento, mar, etc. V. bruido. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
| s. m. | Bramido. Rugido. Sonido del viento, mar, etc. Véase Bruído. | |
| José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
| s. m. | Rugido. Rugido de león: urro. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
| s. m. | Bramido. Rugido. Sonido del viento, mar, etc. V. Bruído. | |
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| s. m. | ||
| Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez | ||
| s. m. | Brío, coraje, orgullo. Ej.: qué brúo ten, qué arrogancia tiene (Cangas de Morrazo). | |
| X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
| s. m. | ||
| s. m. | Brío, coraje, orgullo. Ej.: qué brúo ten, que arrogancia tiene. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
| s. m. | Bramido. Rugido. Sonido del viento, mar, etc. V. Bruido. | |
| Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario) | ||
| s. m. | Mugido del toro y de la rana toro o bruión; cf. | |