Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión emporcar entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 12
- Distribución por dicionarios: Valladares (1884) (2), Filgueira (1926) (1), Eladio (1958-1961) (2), Franco (1972) (2), Rivas (1978) (3), CGarcía (1985) (2)

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
EMPORCAR

com. Llenar de porquería

________

Echar á perder un negocio.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
EMPORCALLAR, EMPORCAR v.

Ensuciar, llenar de porquería.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
EMPORCAR v. a.

Acodar, multiplicar las plantas por medio de acodos, sujetando una rama al suelo y cubriéndola parcialmente de tierra, con lo cual cada retoño echa raíces y forma una nueva planta que puede transplantarse.

________

Tratándose de vides dícese ABACELAR y ABARBAR.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
emporcar v.

Acodar.

________

Tratándose de vides dícese abacelar y abarbar.

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
emporcar tr

Amugronar en el aire, hacer magullos en las ramas de un frutal para que echen raíz y así tener una nueva planta (Frades). El dicc. le da acepción de acodar, es decir, amugronar en tierra. El lat. tenía porca, tierra entre dos surcos, caballón. (FrampasI)

emporcar tr

Ensuciar.

____r

Ensuciarse (Fondo de Vila). (FrampasI)

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
emporcar v.

var. de aporcar;

____prnl.

(Mra.) mancharse.