Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión estrondo entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 22
- Distribución por dicionarios: Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (3), Porto (1900c) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (3), Franco (1972) (3), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
estrondo

[Da lista de voces sen definir].

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
estrondo

Estruendo.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Estrondo

Estruendo, ruido confuso y grande que llama la atencion. Sarm.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
estrondo

Estruendo.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
ESTRONDO

Estruendo, ruido.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ESTRONDO

Estruendo, ruido grande y récio

________

Ostentacion

________

Confusion, bullicio etc.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
estrondo m.

Estruendo.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
ESTRONDO sm.

Estruendo.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
estrondos. m.

Estruendo. V. estronicio.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
estrondo s. m.

Estruendo. Véase Estronicio.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
estrondos. m.

Estruendo (estronicio).

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
estrondo s. m.

Estruendo. Véase Estronicio.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ESTRONDO s. m.

Estruendo, ruido grande y recio; ESTRONICIO.

________

Estallido, estampido, detonación fuerte.

________

Bullicio, gritería grande, conjunto de sonidos estridentes.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
estrondo s. m.

Estruendo; estronicio .

________

Estallido, estampido, detonación fuerte.

________

Bullicio, gritería grande.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Estrondo s. m.

Estruendo. Véase Estronicio.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
estrondo m.

(Tob.) estruendo.