Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión guindal entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 9
- Distribución por dicionarios: Valladares (1884) (2), Filgueira (1926) (1), Eladio (1958-1961) (1), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1), Rivas (1988) (1), Losada (1992) (1), Rivas (2001) (1)

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
GUINDAL

com. (Cerasus caproniana). Guindo; árbol de patria desconocida y perteneciente á la familia de Jussieu. Su fruto, la guinda, es algo mas tardío y estimado que el del Cerezo, especialmente la guinda garrafal.

GUINDAL

Sitio poblado de Guindos.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
GUINDAL sm.

Guindo. Sitio poblado de guindos.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
GUINDAL s. m.

Guindalera, sitio poblado de guindos o plantado de GUINDEIRAS.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Guindal s. m.

Aparejo de madera, en forma de horca y giratorio, para sostener la gramalleira donde se cuelga el caldero o pote. Var. Burro.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
guindal m.

(Com.) mostajo.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
guindal s. m.

Burro, especie de grúa. Ghindal de gharamalleira, ghindal da moa (de retirar la piedra del molino para picarla). En Muimenta de Terra Cha e Pereira, Lu. (FrampasII)

E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia
guindal

Prunus cesarus L.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
guindal s. m.

Andante, burro o ángulo de madera giratorio, del que pende la gamalleira o llares de la cocina. Mondoñedo. En Sampaio, Castro Verde, Lu. se oye o guindais; en Bocamaos cerca de Lugo: ghindais.(FrampasIII)