Información
O Dicionario de dicionarios (DdD) é unha colección de obras lexicográficas galegas dos sécs. XIX e XX, recompiladas e transcritas baixo a coordinación do profesor Antón Santamarina no Instituto da Lingua Galega. Publicado orixinalmente en formato CD-ROM, a súa terceira edición (2003) recollía 345.742 entradas correspondentes a 25 obras lexicográficas.
A colaboración entre o ILG e o Seminario de Lingüística Informática da Universidade de Vigo fixo posíbel a publicación en 2006 dunha versión web ampliada do DdD con 392.768 entradas documentadas en 32 obras. A edición en liña do DdD pode ser consultada libremente desde 2006 como un recurso independente ou integrada no Portal RILG.
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart
Logo elaborado con onlinelogomaker.com
· Consultar o Dicionario de dicionarios
Está a procurar a expresión luxo entre os lemas no Dicionario de dicionarios
- Número de acepcións atopadas: 14
- Distribución por dicionarios: Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (4), Varios (1961) (1), Franco (1972) (2), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (2)
| Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
|---|---|---|
| s. m. | Lujo. Suntuosidad. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
| s. m. | Lujo. Suntuosidad. | |
| José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
| s. m. | Lujo. Suntuosidad. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
| s. m. | Lujo. Suntuosidad. | |
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| s. m. | Lujo, demasía en el adorno, en el adorno, en la pompa y en el regalo. | |
| ____ | ____ | Fausto, esplendor, boato. |
| ____ | ____ | Luxo asiático, el extremado, el sumamente ostentoso. |
| ____ | ____ | Viva o luxo e quen o truxo, frase que suele emplearse contra el lujo, y que además se usa irónicamente con frecuencia, por la deformación que la exigencia de la consonante da a la palabra truxo, que propiamente debía ser trouxo (trajo) del verbo traer. |
| Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez | ||
| s. m. | Corpúsculo que mancha y que se mete en los ojos (Lemos). | |
| X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
| s. m. | Lujo. | |
| ____ | ____ | Corpúsculo que mancha y que se mete en los ojos. |
| Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
| s. m. | Lujo. Suntuosidad. | |
| Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
| m. | 1. | |
| ____ | ____ | 2. var. de lixo 1. |