Información
O Dicionario de dicionarios (DdD) é unha colección de obras lexicográficas galegas dos sécs. XIX e XX, recompiladas e transcritas baixo a coordinación do profesor Antón Santamarina no Instituto da Lingua Galega. Publicado orixinalmente en formato CD-ROM, a súa terceira edición (2003) recollía 345.742 entradas correspondentes a 25 obras lexicográficas.
A colaboración entre o ILG e o Seminario de Lingüística Informática da Universidade de Vigo fixo posíbel a publicación en 2006 dunha versión web ampliada do DdD con 392.768 entradas documentadas en 32 obras. A edición en liña do DdD pode ser consultada libremente desde 2006 como un recurso independente ou integrada no Portal RILG.
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart
Logo elaborado con onlinelogomaker.com
· Consultar o Dicionario de dicionarios
Está a procurar a expresión mintir entre os lemas no Dicionario de dicionarios
- Número de acepcións atopadas: 23
- Distribución por dicionarios: Valladares (1884) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (11), Franco (1972) (3), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)
| Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
|---|---|---|
V. MENTER. FRAS. Ond'un ha d'ir, n'ha de mintir. O mintir n'è hablidá. | ||
| X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
| v. | Mentir. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
| v. n. | Mentir. | |
| Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente | ||
Mentir. Ús. como mintira*. | ||
| Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
| v. n. | Mentir. | |
| José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
| v. n. | Mentir. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
| v. n. | Mentir. | |
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| v. n. | Mentir, decir lo contrario de lo que se sabe, se cree o se piensa. | |
| ____ | ____ | Engañar, inducir a error. |
| ____ | ____ | Desdecir una cosa con otra. |
| ____ | v. a. | Faltar a lo prometido. |
| ____ | ____ | Faltar a la verdad. |
| ____ | ____ | |
| ____ | ____ | Minte máis que fala, pondera lo mucho que uno miente. |
| ____ | ____ | Mintir coma un descosido, dícese del que miente desabrochadamente. |
| ____ | ____ | Mintir sin doo, mentir con descaro y sin preocuparse del mal concepto que ello acarrea de desprestigio. |
| ____ | ____ | Non me deixará mintir, expresa la seguridad que hay en que aquella persona con que atestiguamos será un testimonio fidedigno e incontrovertible que confirmará todo lo dicho. |
| ____ | ____ | FRAS. A mintir logo un deprende. Minte canto quer, e esbardalla canto pode. Mintir con gracia quere sabencia. Mintir non custa diñeiro, pero fai a un mintireiro. Mintir non é deshonra, máis é cousa de mala persoa. O mintir e o compradar, andan á par. O mintir non é habilidá. O mintir non tèn alcabala; por eso o usan tantos noramala. O mintir pide memoria. Onde un ha de ir, non ha de mintir. O que sempre minte, nunca engana. O vello minte ben na sua terra; o mozo na allea minte que rabea. Por mintir e andar encoiro non azoutan. Quen me minte non me engana. Quen minte, logo se arrepinte. Quen minte non sabe o que sinte. Quen non sabe mintir, non sabe vivir. |
| X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
| v. | Mentir. | |
| ____ | ____ | Minte máis que fala, pondera lo mucho que uno miente. |
| ____ | ____ | Mintir sin doo, mentir con descaro y sin preocuparse del mal concepto que ello acarrea de desprestigio. |
| Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
| v. n. | Mentir. | |
| Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
| v. | var. de mentir. | |