Información
O Dicionario de dicionarios (DdD) é unha colección de obras lexicográficas galegas dos sécs. XIX e XX, recompiladas e transcritas baixo a coordinación do profesor Antón Santamarina no Instituto da Lingua Galega. Publicado orixinalmente en formato CD-ROM, a súa terceira edición (2003) recollía 345.742 entradas correspondentes a 25 obras lexicográficas.
A colaboración entre o ILG e o Seminario de Lingüística Informática da Universidade de Vigo fixo posíbel a publicación en 2006 dunha versión web ampliada do DdD con 392.768 entradas documentadas en 32 obras. A edición en liña do DdD pode ser consultada libremente desde 2006 como un recurso independente ou integrada no Portal RILG.
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart
Logo elaborado con onlinelogomaker.com
· Consultar o Dicionario de dicionarios
Está a procurar a expresión pranto entre os lemas no Dicionario de dicionarios
- Número de acepcións atopadas: 17
- Distribución por dicionarios: Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (2), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (3), Franco (1972) (1), Carré (1979) (2)
| Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
|---|---|---|
Llanto. | ||
| Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Llanto. | ||
| Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
V. PLANTO | ||
| X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
| sm. | Llanto. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
| s. m. | Llanto. Efusión de lágrimas. Sollozos. V. salouco. | |
| ____ | ____ | Lamento. V. queixume. |
| Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
Lamento. V. Queixume. | ||
| ____ | s. m. | Llanto. Efusión de lágrimas. Sollozos. V. Salouco. |
| José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
| s. m. | Llanto. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
| s. m. | Llanto. Efusión de lágrimas. Sollozos. V. Salouco. | |
| ____ | ____ | Lamento. V. Queixume. |
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| s. m. | Llanto con gemidos y sollozos, que en los pasados tiempos se hacía en las casas mortuorias ante los cadáveres, y especialmente cuando éstos eran conducidos a la fosa. | |
| ____ | ____ | El PRANTO es una costumbre antiquísima que fué casi general en |
| ____ | ____ | FRAS. Moitos van ó pranto, e cada un chora o seu crebanto. Nin enterro sin pranto, nin romaría sin santo. O pranto da muller morta, non chega máis que hastra á porta. O pranto nun enterro é como a gaita nun turreiro. |
| X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
| s. m. | Llanto, planto. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
| s. m. | Llanto. Efusión de lágrimas. Sollozos. V. Salouco. | |
| ____ | ____ | Lamento. V. Queixume. |