Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión remendo entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 20
- Distribución por dicionarios: Sarmiento (1746-1770) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Valladares (1884) (3), Filgueira (1926) (1), Acevedo (1932) (1), Eladio (1958-1961) (7), Franco (1972) (1), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[sô][ter] [remendo]

Sô tiña remendos. de solo, perdida la L entre vocales, a la gallega, soo, . Tiña de teneo, es, tenía. Remendos de reemendar componer. Colección 1746-1770

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
remendo

[Da lista de voces sen definir].

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
remendo ne

Remiendo. Port. id.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Remendo

Remiendo. Sarm. y port. id., ital. rimendo.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
remendo

Remiendo.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
REMENDO

Remiendo, pedazo de paño etc., que se cose á lo viejo, ó roto

________

Enmienda, ó añadidura

________

Obra de poca entidad en cosa maltratada.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
REMENDO sm.

Remiendo.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
remendo

Remiendo. Ús. de Luarca al Eo, y en gall. y port. A. F.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
REMENDO s. m.

Acción de REMENDAR.

________

Remiendo, pedazo de palo o tela, que se cose a lo que está viejo o roto.

________

Obra de corta entidad que se hace en reparación de un daño parcial.

________

Composición, añadidura o corrección que se introduce en una cosa.

________

Mancha de distinto color que el fondo, en la piel de los animales.

________

Insignia de cualquiera de las órdenes militares, que se cose al lado izquierdo.

________

FRAS. Non hai millor remedo que o do pano mesmo. O remendo, bo ou malo, ten que ser do mesmo pano.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
remendo s. m.

Remiendo.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Remendo s. m.

Remiendo.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
remendo m.

(Caa. Cur. Raz. Lax. Dum. Com. Mel. Oir. Cod. Gro. Gun. Ped. Mon. Pan. Xun. Mra. Cal. Gud. Mez. Vil.), amendo (Tob.), mendo (Val. Ced. Cre. Gun. Bur. Sua. Ped.), romendo (Cab. Com. Sob. Goi.) remiendo; V. botar un remendo.