Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión tar entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 3
- Distribución por dicionarios: Acevedo (1932) (1), AO (1977) (1), CGarcía (1985) (1)

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
tar

Estar. Se confunde con el verbo ter (tener) en los tiempos disimilados, siendo preciso atender al sentido para distinguirlos. Se conjuga así: Tóu, tás, tá, tamos, táides, tán. Taba, tabas, etc. Tuven, tuviche, tuvo, tuvemos, tuvestes, tuveron. Taréi, tarás, etc. Taría, tarías, etc. Ta, taide, tate y táidevos, cuando se usa en forma reflexiva, muy frecuente en este modo. Tía, tías, tía, tíamos, tíades, tían. Tuvera y tuvese, tuveras y tuveses, etc. Tando. Ús. estas formas de Valdés al Eo. Las formas ta y taba se usan en la mayor parte de la prov. A. F.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
tarintr.

Estar. V. FA. (VSP)

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
tar v.

var. de estar.