· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression CORRER among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries
Martín Sarmiento (1732-1770): Epistolario do P. Sarmiento, ed. de Xosé Filgueira Valverde e Mª Xesús Fortes Alén, Consello da Cultura Galega, Santiago,1995. | ||
---|---|---|
Ya asoma el rum rum de que los sueldos volverán a decaer en parte o en todo si el rey se muere. Viva la Marina y viva la Milicia y énchele o cú de misas y corran os nosos privilexos, pues se portarán como | ||
Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970) | ||
ALÍ CORREN LEBRES. Alí de illic; corren de curro, -is, y de currere: correr. Aquí es verbo de caza o montería; y de cursus , el lugar en donde se hacía la correría, corso, y después coso, y en gallego couso, por lo que en | ||
E sempre correndo, latín de semper y curro, curris. | ||
Que estaban correndo, fácil, de curro, is, metaphorice. | ||
Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979). | ||
Anónimo (1833C): Dialecto de Galicia, ed. de J. L. Pensado, Homaxe a R. Otero Pedrayo, Galaxia, Vigo ,1958, pp. 275-286 (ms 11-5-1/947-1 BAH) | ||
Planchar de liso, sin plegado. A una criada se la pregunta: "Qué saben hacer?", contesta: "Guisar, coser y correr". | ||
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Correr, venderse bien una cosa, tener despacho. | ||
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
v. a. | Correr. | |
____ | ____ | Avergonzar. |
____ | ____ | Perseguir. |
____ | ____ | Abuchear. |
____ | ____ | Correr a roda, juego de muchachos formado por dos bandos que se tiran alternativamente una rueda de madera, la cual tratan de detener los contrarios con palos. Correr a roupa, plancharla. |
José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52) | ||
A auga corre pr'o máis baixo. El agua corre para lo más bajo. Corresponde al adagio castellano La cuerda rompe por lo más delgado. Verín. | ||
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
v. n. | Correr, caminar con velocidad. | |
____ | ____ | Moverse de una parte a otra los líquidos y los flúidos, como el agua, el aire, etc. |
____ | ____ | Caminar o ir los ríos por tales partes. |
____ | ____ | Ir, pasar, extenderse de una parte a otra. |
____ | ____ | Transcurrir el tiempo, las horas, los días, los plazos, etc. |
____ | ____ | Devengarse las pagas o los sueldos. |
____ | ____ | Partir de ligero a ejecutar alguna cosa. |
____ | ____ | Pasar un negocio por donde corresponde para seguir sus trámites. |
____ | ____ | Tener curso, estar en uso, ser adimitida o recibida una cosa. |
____ | ____ | Pasar, valer una cosa durante un año o tiempo de que se trata. |
____ | v. a. | Perseguir, acosar. |
____ | ____ | Avergonzar, confundir. |
____ | ____ | Echar un cerrojo, llave, etc.: correrlle o tarabelo á porta. |
____ | ____ | Arrostrar alguna contingencia. |
____ | ____ | Hacer que la balanza se incline y caiga uno de los platillos por haberle puesto más peso que al otro. |
____ | ____ | Recorrer, viajar de una parte a otra; v. gr.: Antón correu moito mundo : PERCORRER. |
____ | ____ | Corra o lorcho, entretenimiento muy común en los velatorios de nuestras aldeas. Se utiliza para él un zapato viejo. Sortéase primero el que ha de pandar, y los demás se sientan en el suelo, en rueda, con las piernas hacia el centro y formando con ellas como un puente, de modo que por debajo puedan andar libremente las manos y correr el LORCHO. El pandote colócase en el medio, de rodillas, dando la cara a unos y, naturalmente, la espalda a otros. Cuando cree que va a coger el LORCHO de las manos de uno, ya ha pasado por debajo de las piernas a otro, que le da LORCHAZOS mientras se vuelve, y asi continúa hasta que logra apoderarse del LORCHO, y entonces es substituido por el que lo tenía y no supo o no pudo desprenderse de él a tiempo. |
____ | ____ | Correr as maulas, broma carnavalesca que es corriente en la villa y comarca orensana de |
____ | ____ | Correr as olas, juego de las ollas y otras vasijas de barro, que es propio del domingo corredoiro en algunas comarcas gallegas, y casi general en toda |
____ | ____ | Correr o entroido, andar los mozos aldeanos de pueblo en pueblo durante los días de carnaval, vestidos de máscara y provistos de CHOCALLOS, jaraneando con las mozas y los demás vecinos, y haciendo honor al vino de la tierra, a los licores y a las LARPEIRADAS propias de carnestolendas. |
____ | ____ | Correr o tirizol, pasar nueve veces de derecha a izquierda un anillo de oro o de plata por el orzuelo que ha salido en uno de los párpados, práctica vulgar, que en muchas de nuestras aldeas se cree eficaz para hacer desaparecer el TIRIZOL. |
____ | ____ | A máis correr y a todo correr, yendo con la mayor velocidad o ligereza posible. |
____ | ____ | Corre coma unha lebre, dícese del que corre mucho. |
____ | ____ | Corre...Corre..., andando largo y tendido, recorriendo un trayecto bastante extenso. |
____ | ____ | Correla, correrla, andar en diversiones, en jaranas o en lances bullangueros, especialmente si es a deshora de la noche. |
____ | ____ | Correla regueifa, disputarla por medio de coplas. |
____ | ____ | Corre que te corre y corre que te correrás, correcorriendo, a escape, muy aprisa. |
____ | ____ | Corre que te pilla, dícesele al que va huyendo de otro que le persigue muy de cerca, para darle ánimo. |
____ | ____ | Correr ás cegas, andar apresuradamente y casi sin saber a donde se va. |
____ | ____ | Correr a voz, propagarse o divulgarse un rumor. Es cosa distinta que correla voz, pues esta forma de expresión se refiere a persona determinada que divulga una noticia o rumor, mientras que correr a voz, indica que el rumor circula pero sin determinar concretamente quién o quiénes lo propalan. Esta es una de las muchas modalidades que ofrece el idima gallego en su exacta interpretación. |
____ | ____ | Corrérono as meigas, dícese de aquel que anda como si lo tundiesen las brujas o fuese víctima del ramo cativo. |
____ | ____ | Corrérono coma un can, refiérese a aquel a quien despreciaron y escarnecieron a gritos. |
____ | ____ | Correr o parto, desarrollarse normal y satisfactoriamente el parto después del alumbramiento. |
____ | ____ | Correr por conta de un algunha cousa, tomarla a su cargo, cueste lo que cueste. |
____ | ____ | Correr un con unha cousa, encargarse de ella, tenerla a su inmediato cargo. |
____ | ____ | Correr unha trinquetada, pasar un día o una noche de juerga, abusando de las bebidas alcohólicas. |
____ | ____ | Correu a voz, dícese de la noticia que se extendió sin saber por quién. |
____ | ____ | Deixalo correr que xa parará, dejar seguir a uno en su empeño hasta que lo desengañe la realidad o la experiencia. |
____ | ____ | Deixar correr unha cousa, permitirla, tolerarla, no desmentirla aun sabiendo que es incierta, no darle importancia, aunque realmente la tenga. |
____ | ____ | Non correrá o sangue, dícese de un disputa o contienda más o menos acalorada que no parece llegar a la acción agresiva. |
____ | ____ | O que non corre, voa, refiérese al que obra con disimulo, aparentando no hacer caso de alguna cosa que al mismo tiempo solicita con empeño y con eficacia. |
____ | ____ | FRAS. Cando un non corre, non se cansa. Corran as cousas como quixer, xa pararán de correr. De correr a parar, non hai moito que andar. Máis corre un manco que un trenco. Máis vale un mal correr que un bo morrer. Moitas veces corre máis o diaño que a lebre. Ninguién corra a ninguién que corrido pode ser él. Ninguién correu que non parase. Non por moito correr se chega máis axiña. O moito correr trai o pouco andar. O que corre polo mundo, non dá paso seguro. O que máis corre, máis se cansa. O que moito corre, logo para. O que moito corre, non vai pra lonxe. Quen moito corre logo cai. Tanto corre un coma cento. Tras do que non corro non me canso. Val máis que digan: aquí correu, que: aquí morreu. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
v. | Correr. | |
____ | ____ | Avergonzar. |
____ | ____ | Perseguir. |
____ | ____ | Abuchear. |
____ | ____ | Correr a roda, juego de muchachos. Correr a roupa, plancharla. |
Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca | ||
fr | Hacer novillos, no acudir a la escuela debiendo ( | |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
v. a. | Correr. | |
____ | ____ | Avergonzar. |
____ | ____ | Perseguir. |
____ | ____ | Abuchear. |
____ | ____ | Correr a roda, juego de muchachos formado por dos bandos que se tiran alternativamente una rueda de madera, la cual tratan de detener los contrarios con palos. Correr a roupa, plancharla. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
v. | ||
____ | ____ | 2. |
____ | ____ | 3. |
____ | ____ | 4. |
____ | ____ | 5. |
____ | prnl. | 1. |
____ | ____ | 2. |
____ | ____ | 3. |
____ | ____ | V. andar correndo na liña. |
Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario) | ||
v. t. | Lavar ligeramente. |