Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression MORRER among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 45
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1770) (1), Sobreira (1792-1797) (6), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (3), Filgueira (1926) (2), Carré (1928-1931) (2), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (13), Franco (1972) (3), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (2)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[morrer][repente] [médico] [sagramento]

Morreu de repente, sem junta de médicos, ainda por iso, sem os Sagramentos. Ha sido tan repentina la muerte del Rey que no asistió médico alguno, ni cirujano, ni boticario. Colección 1746-1770

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
ajudar a ben morrer

Ribadavia. Auxiliar al moribundo. Papeletas

[morrer] [pai]

Morrer por morrer, morra meu pay que he mays vello. Ribadavia. Papeletas

[vella] [morrer] [pestilencia]

Prô unha vella que morreo cen anos de pestilencia. Papeletas

[morrer]

Se han de morrer dous que morra hun. Papeletas

[casar] [vello] [partido] [morrer] [enterrar]

Casarey convosco vello,
ha de ser con tal partido
que ou habés de morrer lógo
ou vos han d'enterrar vivo.
Papeletas

[sogra] [morrer] [caldo] [ola]

Miña sogra morrèose honte
deyxoume o caldo na ola,
vamonos comendo o caldo
quen se morreo, que se morra.
Papeletas

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
morrer

Morir. En port. id. Seguino. Sarm.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
morrer vo

Morir. Port. id.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Morrer

Morir, acabar la vida. En port., Sarm. Seguino y ast. id.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
morrer

Morir.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
MORRER

Morir.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
MORRER

Morir en todas sus acepciones

________

Disminuir, ó menguar, las maderas.

Eu solo quèro volver
Á Galicia, nada mais,
N'a miña casa morrer
E lògo, si pòde ser,
M'entèrren ond'á meus pais.
M. Lugrís Freire

MIÒCA (andar, vivir, casar, morrer à)

Andar á la limosna; vivir de limosna, ó á expensas de los demas; casar sin tener con que subvenir á las cargas del matrimonio, morir en un estado miserable y lastimoso.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
MIOCA (ANDAR, VIVIR, CASAR, ou MORRER) (á)locs.

Andar a la limosna; vivir de limosna, pobremente a expensas de los demás; casar sin tener con que atender a las cargas de la familia; morir en estado miserable y lastimoso.

MORRER v.

Morir. Menguar las maderas.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
morrerv. n. y r.

Morir. Dejar de vivir. Acabar la vida.

________

Extinguirse el fuego. V. matar.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
morrer

Morir. Hoy, en los pueblos de la costa, se usa morrer, hablando de animales, y morir, cuando se trata de personas: Moríome un fiyo; Morréome un cocho. Ús. en muchos concejos, y en gall. y port., lo mismo que su part. morto: Muyer morta, sete a porta. En algunos concejos de Ast. alterna con murrir. A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
morrer

Extinguirse el fuego. V. Matar.

____v. n. y r.

Morir. Dejar de vivir. Acabar la vida.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
morrerv. n. y r.

Morir. Extinguirse el fuego, etc.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
morrer v. n. y r.

Morir. Dejar de vivir. Acabar la vida.

________

Extinguirse el fuego. V. Matar.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
MORRER v. n.

Morir, dejar de vivir, acabar o fenecer la vida.

________

Fenecer o acabar del todo cualquier cosa, aunque no sea viviente.

________

Hablando del fuego, la luz, la llama, etcétera, apagarse o dejar de arder o lucir.

________

Desaguar un río en otro o en el mar.

________

Está a vella morrendo e está deprendendo, expresa que el aprendizaje y el estudio no debe abandonarse por muchos años que uno tenga.

________

¡Máis valera morrer!, dícese por una desgracia que se considera irremediable o de funestas consecuencias.

________

Morra o conto, no se hable más del asunto, hablemos de otra cosa.

________

Morrer á miñoca, morir en la mayor necesidad, morir de hambre.

________

Morrer coma un can, morir abandonado de los suyos.

________

Morrer vestido, morir violentamente.

________

Non ha de morrer de cornada de burro, dícese del que se cuida de un modo excesivo, y del que toma las mayores precauciones ante la más leve indisposición.

________

Unha hora pra morrer non ha faltar, dícesele al que trabaja con solicitud congojosa.

________

FRAS. Antes morrer que deixarse matar. Cando morras, acabouse. Dispois de morrer, campanas por gaitas. Ende morrendo, acabouse todo. Estase a vella a morrer e inda está pra adeprender. Está un morrendo e está deprendendo. Hastra morrer, todo é vivir. Máis val morrer que mal vivir. Morra Marta, morra farta. Morran outros e vivamos, e con saúde os enterremos. Morre o rei e morre o Papa; e de morrer ninguién escapa. Ninguién morre hastra que Dios quer. Niguién morre tan probe, que máis probe non nacese. Non é o mesmo morrer, que ver morrer. Non hai como morrer pra conecer a morte. Non hai como morrer pra que gaben a un. Non se me dá nada, que en morrendo en todo se acaba. Nunca millor morre o home que cando máis quer vivir. Ó cabo morrer, e a chave na porta. Onte morreu él, e xa ela casarse quer; ¡ai do que tèn que morrer! O que dá o que tèn antes de que morra, merece que lle dean cunha cachiporra. Ó que ha morrer ás escuras, non lle importa ser cereiro. O que ha morrer ás escuras, pra nada quer candil. Ó que se morre, entérrano. O que tèn quen o chore, tódolos días morre. O que vive probe e morre rico, é ben borrico. Queiramos ou non queiramos, pra morrer nacemos. Que morrer hemos, ben o sabemos. Quen mais non pode morrer se deixa. Que non morran as vacas, que os homes hainos a manadas. Se morremos, pra eso nacemos. Tanto morre o Papa como o que non tèn capa. Tanto o rico como o probe, dándolle a da morte morre. Vai a vella morrendo e vai deprendendo.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
morrer v.

Morir.

________

Morra o conto, no se hable más del asunto, hablemos de otra cosa.

________

Morrer á miñoca, morir en la mayor necesidad, morir de hambre.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Morrer v. n. y r.

Morir. Deiar de vivir. Acabar la vida.

________

Extinguirse el fuego. V. Matar.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
morrer v.

(v.c.) morir;

________

morre-lo fogo (Xun.), morre-lo lume (Cab. Fea. Cur. Dum. Sob. Cod. Val. Ced. Bur. Sua. Ped. Mra. Mez. Vil.) apagarse el fuego.