Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression arteiro among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 27
- Distribution by dictionaries: Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (2), RAG (1913-1928) (2), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Acevedo (1932) (2), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (4), Franco (1972) (4), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
arteiro

Artero, astuto.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
arteiro ne

Astuto, artificioso, precabido.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Arteiro

Artero, astuto, artificioso.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
arteiro

Artero.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
ARTEIRO

Artero, astuto, artificioso.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ARTEIRO

Artero; astuto; artificioso.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
arteiro,-ra adj. y s.

Astuto, artificioso, sagaz, diestro, hábil.

________

Tuno, intrigante, pillo.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ARTEIRO,-RAadj.

Artero. Sagaz, mañoso, astuto, engañador.- "El Reý napus auia outro fillo engeñoso e arteyro et rreuoluedor et sabedor de fazer mezclas et de buscar mal..." (El rey Nauplio tenía otro hijo ingenioso y astuto y revoltoso y practico en enemistar y hacer daño...) C. T., vol. II, p. 221.

Mais d' o home n' o espiritu arteiro
unha idea feliz remoiña,
que é facer d' esta terra mesquiña
outro Edén positivo e real.
AÑÓN. Poesías, p. 55.

________

Avisado, discreto, prudente.- "Ca diz oprouerbio antigo que dos escarmentados sse fazen os arteyros." (Porque dice el proverbio antiguo que de los escarmentados se hacen los avisados). C. T., vol. I, p. 208.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
ARTEIRO adx.

Artero, astuto.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
arteiro,-raadj.

Artero, astuto, sagaz.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
arteiro ,-ra

Artero-ra, astuto-ta, que emplea tretas de mala ley. Ús. de Luarca al Eo, y en gall. y port. F.

________

Mañoso. A. (Boal).

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
arteiro ,-ra adj.

Artero, astuto, sagaz.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
arteiro,-raadj.

Artero, astuto, sagaz.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
arteiro ,-ra adj.

Artero, astuto, sagaz. Mañoso, ingenioso.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ARTEIRO,-RAadj.

Artero, sagaz, mañoso, astuto, engañador.

________

En lo antiguo, avisado, discreto, prudente.

________

Intrigante, malicioso.

________

FRAS. O que é arteiro non pode ser bo cabaleiro.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
arteiro ,-ra adj.

Artero.

________

En lo antiguo, avisado, discreto, prudente.

________

Intrigante, malicioso.

________

O que é arteiro non pode ser bo cabaleiro.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Arteiro,-raadj.

Artero, astuto, sagaz, Mañoso, ingenioso.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
arteiro adj.

(Cab. San. Com. Nov. Sob. Cod. Ced. Cre. Gun. Bur. Sua. Inc. Mra.), artelo (Cod.), arto (San.), artoso (Cab. Val.) artero, mañoso.