Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression cagar among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 19
- Distribution by dictionaries: RAG (1913-1928) (3), Filgueira (1926) (1), Eladio (1958-1961) (10), CGarcía (1985) (5)

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
CAGAR v. n.

Cagar. Defecar, evacuar el vientre.

________

Echar, vaciar o verter una caja, cesto, saco, etc., parte de su contenido por alguna abertura, grieta, rendija o rotura.

________

fig. Echar a perder un asunto.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
CAGAR v.

Defecar, ensuciar.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
CAGAR v. a.

Cagar, defecar, evacuar el vientre.

________

Manchar, deslucir, echar a perder alguna cosa.

________

¡Cagáchela!, se le dice a la persona que malogró un plan bien concebido.

________

Cagala, echar a perder una cosa o un asunto.

________

¡Cagámola!, significa: estropeamos el negocio.

________

Cagarlle a un no morral, causarle un daño de más importancia moral que material. Impedirle o estorbarle algo que le convenía.

________

Cagar o demo no camiño, dícese cuando por una fuerza oculta o misteriosa se malogra alguna empresa o propósito que estaba a punto de llegar a feliz término.

________

Cagouna, dícese de aquel que hizo frustar algo que pretendía con probabilidades de éxito.

________

¡Cagueina!, dícelo el que reconoce haber malogrado lo que estaba casi conseguido, y equivale a la frase castellana: ¡buena la hice!

________

FRAS. Cagar ben e mexar craro, e cagallón pró ciruxano. Cagar e comer, adispacio tèn que ser. Cando vaias cagar leva con qué te limpar. Inda algús non ven cagar, e xa cobizan lamber. Máis caga un boi que cen anduriñas. O que cagan as miñas ovellas, venlle moi ben ás miñas terras. Quen unha vez me caga, tarde ou nunca me lava.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
cagar v.

(v.c.), cacar (Por.) cagar;

________

caga na escaleira (Pan.) triunfo de poco valor en el juego de cartas;

________

caga nos pantalós (San.) miedoso;

________

cagar peidos (Inc. Mez. Vil.) peer;

________

V. tripa do cagar.