Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression parrulo among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 24
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1762 e ss) (1), Anónimo (1833C) (1), Anónimo, (1845c) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (2), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (2), Franco (1972) (1), Carré (1979) (1), Panisse (1983) (2), CGarcía (1985) (3), Rivas (2001) (2)

Martín Sarmiento (1762 e ss): Obra de 660 pliegos
parrulo

(1869) Hay otro pajarito al cual llama Belonio ruiseñor de invierno, porque en ese tiempo se acerca a las casas y canta lindamente. [141v] En todo se parece al ruiseñor y es vermívoro como él. Pero el macho tiene el pecho colorado, y de ahí le vino el nombre. Creo que en Castilla se llama papo rubio. En partes de Galicia se llama pisco, aludiendo al común sonido de su voz. En latín se llama rubicilla, equivalente al griego pyrrhula. Es cosa singular que, hablando una sola vez Aristóteles de la avecita pyrrhula, se conserve esa voz en los puertos de Galicia para significar el mismo pajarito que vi y cogí allí cien veces. Allí llaman parrulo y paparrullo. Pyrrhos significa rubio, y parrulo significa lo mismo. Y acaso pa-parrulo correspondería al papo rubio castellano.

Anónimo (1833C): Dialecto de Galicia, ed. de J. L. Pensado, Homaxe a R. Otero Pedrayo, Galaxia, Vigo ,1958, pp. 275-286 (ms 11-5-1/947-1 BAH)
parrulo

Pato.

Anónimo, (1845c): Vozes gallegas, ed. de J. Leitede Vasconcellos, RL vol VII fasc 3, p. 198-229 (ms 7208 BN)
parrulosm.

Ánsar o pato.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
parrulo

Anade.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
PARRULO

Pato, ave.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
PARRULO

V. PATO

PARRULO

Expresion de cariño para con los niños, especialmente en diminutivo. Así se dice; meu parruliño; miña parruliña.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
PARRULO sm.

Pato.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
parrulos. m.

Pato. Ave palmípeda.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
parrulo

El pato. Alterna con curro. Por extensión se da este nombre a la persona gruesa, de poca estatura y que se balancea como el pato al andar. Ús. de Valdés al Eo y en gall. Cp. el port. parrudo. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
parrulo s. m.

Pato. Ave palmípeda.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
parrulos. m.

Pato. Pato de la Limia: singüeiro. Parro.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
parrulo s. m.

Pato. Ave palmípeda.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
PARRULO s. m.

Pato, ave acuática palmípeda con el pico más ancho en la punta que en la base, y en ésta más ancho que alto.

________

El PARRULO, difundido por toda la superficie de la tierra, es muy común en Galicia; nada diestramente, se sumerge poco; se mueve torpemente en la tierra; se reproduce mucho; suele criarse en nuestros corrales ciudadanos y aldeanos; anda con dificultad; se encuentra con abundancia en estado salvaje; se domestica fácilmente, y su carne es algo inferior a la de la gallina. Hay diversas variedades, entre las que figuran el ánade y el ansar o ganso.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
parrulo s. m.

Pato, ave acuática palmípeda.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Parrulo s. m.

Pato. Ave palmípeda.

M. do Carme Ríos Panisse (1983): Nomenclatura de la flora y fauna marítimas de Galicia. II. Mamíferos, aves y algas, Universidade de Santiago, Verba anexo 19
parrulo

Pato, ave acuática palmípeda (Escarabote); ave marina más pequeña que una paloma, blanca y acastañada (Pontedeume); tipo de pato marino (Ribeira).

parrulo de mar

Especie de pato marino con cresta (Viveiro).

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
parrulo m.

(Car. Sad. Cur. Fea. Lax. Esc. Sco. San. Com. Nov. Mel. Sob. Gro. Ced. Cre. Gun. Pan. Ram. Xun. Mra. Mez. Vil.), parrolo (Val.) pato;

________

parrulo brabo (Cur. Mel.), parrolo brabo (Val.) pato salvaje;

________

V. pato parrulo y popa de parrulo.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
parrulo,--a adx.

Bajo, chaparro. Fondo de Vila, Xunqueira de Ambía, Our.: Qué letra máis parrula!(FrampasIII)

parrulo s. m.

Pato doméstico. Retorta de Laza, Our.(FrampasIII)