Por pobre. CatálogoVF 1745-1755

Hum probe labrego. Probe traspuesta la R de pauper. Labrego de laboro, as, y mejor del verbo laborico de la media edad, y ese verbo es diminutivo. Colección 1746-1770

Tan probe era ô dono. Los gallegos no decimos pobre sino probe, y todo de pauper. Colección 1746-1770

[Da lista de voces sen definir].

Necesitado. Pobre. Port. id. [no orixinal "prove", colocado despois de "proba"]

Algunos dicen que es la graciola que es muy febrifuga, y otros dicen ue es ó debe ser el ranúnculo malévolo v. bugallon de que usan los pordioseros araganes para hacerse llagas en las piernas para mover unos á piedad y otros á bascas.

Pobre, necesitado. Sarm., port. y ast. id.

Pobre.

V. ESCURRIPA. Rodriguez dice que para algunos es la graciola y para otros el bugallon ó ranúnculo malévolo, de que usan los pordioseros haraganes para hacerse llagas en las piernas y de este modo escitar á la caridad.

Pobre.

Pobre. Infeliz, desgraciado. ¡Probe de quén!, ¡Pobre de alguno! ¡pobre de mí!

Pobre.

Pobre. Ús. en muchos concejos de Ast. y en gall. Dim., probín; aum., probón y probetón. Fem., probía y probetía, probúa y probetúa, con sus plurs., probías y probetías, probúas y probetúas. A. F.

Pobre.

Pobre.

Flámula, es venenosa.

Pobre.

Pobre, necesitado, menesteroso y falto de lo necesario para vivir.

Escaso de algo.

Humilde, modesto.

Desdichado, infeliz.

Pacífico, manso.

Mendigo, que pide limosna de puerta en puerta.

Pacífico, corto de ánimo.

POBRE.

É máis probe que as arañas, dícese de la persona sumamente pobre.

É máis pobre que o non ter, se dice del que es muy pobre.

Feito un probe home, el que tiene posibilidades y medios económicos amplios, y sin embargo es un tacaño que parece un miserable.

¡Meu probe!, ¡infeliz!, ¡desgraciado!, Úsase condoliéndose de una persona.

O probe..., dícese en sentido compasivo de cualquiera que sufre o se ve en situación apurada.

¡Probe de quen!, especie de muletilla, muy usada entre nuestras gentes campesinas, que equivale a ¡pobre de mí!, ¡pobre de alguno!

¡Probe do pobre!, ¡Desgraciado del que es pobre!

¡Pobre do que non tèn!, dícese condoliéndose del que carece de lo más indispensable para la subsistencia.

¡Pobres de nòs!, ¡pobres de nosotros! Suele decirlo el cabeza o padre de familia, y también se dice cuando la desgracia afecta a muchos, incluyendo al que pronuncia la frase.

FRAS. A falchoca do probe, con todo pode. A faltriqueira do probe, con pouco diñeiro se enche. A probe non prometas, e a rico non debas. A soberbia está nos probes, e nos ricos a cobiza. A sorte do probe é andar a pedir. Ben parvo é o que morre probe por vivir rico. Cada probe enterra ó seu pai como pode. Cada probe goberna a súa casa como pode. Cada probe gobérnase como pode. Canto máis probe, menos esmola. Detrás do probe sempre anda o diaño armado coa fouce. Dous probes a unha porta, non se poden ver moi ben. E ben borrico o que vive probe por morrer rico (también se dice: pra morrer rico). É cousa de probes andar a pedir. Máis inventa un probe que cen abogados. Máis vale ser probe na terra que rico no mar. Moitos probes a unha porta, non han sacar moita esmola. Na casa do probe, cunca de pan e pucheiro de cobre. Na casa do probe todas son pingueiras. Na casa do probe, todos rifan e todos teñen razón. Ninguién vive tan probe como naceu. Non digas que eres probe a quen rico facerte non pode. Non é probe o que pouco tèn, senón o que moito quer. Non é probe o que tèn pouco, senon o que cobiza moito. Non é probe senon o que se tèn por probe. Non hai ninguién tan probe que ó morrer non lle sobre. Non te fagas probe, a quen te non pode facer rico. Ó probe afrixido non lle deas máis ruído. Ó probe con pouco se alegra. Ó probe dalle a mitá do que che sobre. Ó probe farto de carne non hai quen o ature. O probe gobérnase como pode. Ó probe, hastra os cás lle ladran. Ó probe e á nogueira todos lle tiran pedras. Ó probe e ó minguado, non falta quen o faga máis necesitado. Ó probe e o muíño, andando ganan. Ó probe non lle ofrezas, pero ó rico non lle debas. O probe non vai ó concello, nin se toma o seu consello. Ó probe, o sol o come. Ó probe, pouco ben o socorre. Ó probe que con carne se entupe non hai quen o ature. O probe que non tèn casa, vive sempre na rua. O que a ser probe está condenado, tanto lle tèn correr como estar sentado. Ó que é probe ninguién lle fai caso. O que ha ser probe nunca rico morre. O que queira ser probe, queime leña verde e coma pan mole. O ser probe non deshonra. Preito de probe, ó chegar a proba morre. Probe do probe, que todo o mundo o mole. Probe porfiado, non se vai sin un ichavo. Probe que moito pedicha, sempre gana algún codelo. Pró probe non é proveitoso acompañarse do poderoso. Pró probe sempre é noite. Pró probe sempre chove. Quen nace pra probe, tarde ou nunca chega a rico. Regalo de probe, mercede pide. Sempre houbo probes e ricos. Se non te ves probe e perseguido, non sabes quen é o teu amigo. Se queres ser probe sin sentir, traballa nos días pequenos, e dispois déitate a dormir. Ser probe non deshonra a ningún home. Ser probe non é deshonra. Todos fuxen do probe como unha enfermedá. Tras do probe sempre anda o demo coa fouce. Tras do probe todo o mundo corre. Val máis decir: "¡probe del!" que "¡probe de min!".

Pobre.

Pobre. Para ponderar la pobreza de alguien se dice que es probe coma as arañas. Para lamentar su desgracia: Pró probe nunca amence.

En Outariz amonestan al pobre con este cantar:

Non te cases, home probe,
con muller que rica sea;
méte-lo demo na casa:
todo quere mandar ela.

Flámula, especie de ranúnculo venenoso.

Pobre.

var. de pobre.

Pobre. En Ourense dicen: Cada probe enterra ó seu pai como pode. (FrampasII)

Ranunculus flammula L.

Mendigo. Dragonte do Bierzo.(FrampasIII)