About
The Dictionary of Dictionaries (DdD) is a collection of Galician lexicographical works of the 19th and 20th centuries, compiled and transcribed under the coordination of Prof. Antón Santamarina in the Galician Language Institute. Originally published in CD-ROM format, its third edition (2003) collected 345,742 entries corresponding to 25 lexicographical works.
The collaboration between the ILG and the Computational Linguistics Group of the University of Vigo made it possible to publish in 2006 an extended version of DdD on the web with 392,768 entries documented in 32 works. The online edition of DdD can be consulted freely since 2006 as an independent resource or integrated into the RILG Portal.
Web design and programmming: Xavier Gómez Guinovart
Logo made with onlinelogomaker.com
· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression tolo among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries
- Number of definitions found: 26
- Distribution by dictionaries: Anónimo (1833C) (1), Anónimo, (1845c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Valladares (1884) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (2), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (3), Franco (1972) (1), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (4), Rivas (1988) (1), Rivas (2001) (1)
| Anónimo (1833C): Dialecto de Galicia, ed. de J. L. Pensado, Homaxe a R. Otero Pedrayo, Galaxia, Vigo ,1958, pp. 275-286 (ms 11-5-1/947-1 BAH) | ||
|---|---|---|
Loco, bobo, tonto. | ||
| Anónimo, (1845c): Vozes gallegas, ed. de J. Leitede Vasconcellos, RL vol VII fasc 3, p. 198-229 (ms 7208 BN) | ||
| adj. | Loco, -ca Es voz prov. gallega. | |
| Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007 | ||
| ne | Loco, insensato, estravagante, vano, caprichoso. Port. id. | |
| Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña, | ||
Loco, insensato, vano, extravagante, caprichoso. En port. id. | ||
| Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Tonto. | ||
| Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
V. TOLEIRO FRAS. Ofrecer e non dar, òs tolos fai alegrar. Canto mais dan ò tolo, mais quère, ou mais tolo o fan. Nunca faltou tolo pra tola, nin tapon para ola. | ||
| X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
| s. e adx. | Loco. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
| adj. | Loco. Que no tiene juicio. | |
| ____ | ____ | Disparatado. |
| Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
Disparatado. | ||
| ____ | adj.. | Loco. Que no tiene juicio. |
| José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
| adj. | Loco. Disparatado. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
| adj. | Loco. Que no tiene juicio. | |
| ____ | ____ | Disparatado. |
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| s. y adj. | Loco, de poco o ningún juicio. | |
| ____ | ____ | Tolo rematado, loco de atar. |
| ____ | ____ | FRAS. Anque sea tolo o falador, sea cordo o escoitador. ¿A onde vas, tolo? A onde van todos. Ás veces o tolo fala cordo. A un tolo, outro. Búlrate do tolo na casa, bulraráse de tí na praza. Cada tolo coa sua teima. Canto máis lle dan ó tolo, máis o tolo quer. Canto máis ó tolo dan, máis tolo o fan. Do tolo e do vento, arrédate. E cousa de tolos non ter xuicio. Máis sabe o tolo na sua casa, que o cordo na allea. Moito come o tolo, e máis tolo é quen llo dá. Non hai tolo sin idea. Non se vira tolo quen é parvo. Nunca faltou tolo pra tola, nin testo pra ola. Onde o tolo se perdeu, o cordo aviso colleu. O que é tolo, é do miolo. Ó tolo i ó aire, deixádeos que pasen. O tolo ó monte, i o cordo ó muíño. O tolo pola pena é cordo. Un tolo fai moitos. Un tolo fai un cento. |
| X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
| s. y adj. | Loco, de poco o ningún juicio. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
| adj. | Loco. Que no tiene juicio. | |
| ____ | ____ | Disparatado. |
| Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
| m. | ||
| adj. | ||
| ____ | ____ | ó tolo |
| ____ | ____ | V. aire y bento tolo y cousa de tolos. |
| Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo | ||
| adj. | En | |
| Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario) | ||
| adx. | Alocado, loco. | |