beldade
| |
'beldad, belleza ' posiblemente sea adaptación del prov. ant. beltat, de bel 'bello ' (REW 1027, Corominas DCELC I, 442a; Machado DELP2 411b; Gloss. CBN, 206), pero también podíamos pensar en *BELLITAS, -ATIS, formado sobre BONITAS (Nascentes p. 106; G. de Diego Dicc. 979; Machado DELP1 349b). Una vez: 887.13 "et cã gran - et alteza et a sua gran nobleza". Desde el s. XIII: D. Denis (151, 548) "quand' eu a beldade uossa / veio, que ui por meu mal" (7); CSM 10.4 "Rosa de beldad' e de parecer / e Fror d' alegria e de prazer", 67.24 "meteu-se en un corpo morto d' ome de mui gran beldade", etc.; Afons' Eanes do Coton (558, 971) "e quantas outras donas sey / a ssa beldad' est a mayor" (13); Airas Nunez (457, 873) "sobre quantas oi' eu sey mays ual / de beldad' e de ben falar" (23), etc. (otros ejs. en Gloss. CBN, 206ab); Cr. Troyana "sobre todas ouuo prez de apostura et de beldade" (I, 149.12); Fragm. Tristán "et a rreyna sse confortou muyto que logo foy guarida et tornada em ssua beldade toda" (42); Graal "E. foi todo maravilhado da sua beldade" (I, 196), etc. En cast. desde el XIII. |