DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega

Está a procurar a palabra AYO como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.4 Rows
- Número de acepcións atopadas: 4.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA TROIANA (1), CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), HISTORIA TROIANA (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
ayo
m. [m.] preceptor, ayo; tutor, governor: nõ ouuerõ mester ayos. ca todos aprendiã moy bẽ de seu, II 256.16.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
ayo	m.	[m.] preceptor, ayo; tutor, governor: nõ ouuerõ mester ayos. ca todos aprendiã moy bẽ de seu, II 256.16.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
ayo
'ayo, persona encargada de la educación de un niño o joven noble ' . Se presentan dos etimologías: gót. *HAGJA 'tutor, guardián ' (Diez Etymol. 428; REW 3985; Gamillscheg Rom. Germ. I, 382; Machado DELP¹126a; DELP²160b; G. de Diego Dicc. 3192b) o del lat. AVIA 'abuela ' (Schuchardt Romanischen Lehnwörter 46-50; Corominas DCELC I, 343ab). Más probablemente del lat. Cuatro veces: 266.23 "et aquel seu - ", 320.26,29 "entõ hũu seu - que o auia criado uẽeose ant' el... et ao - pesoullj muyto", 321.32 " - del rrey". Desde el XIV (Machado DELP en el XV): Cr. 1344 "aquelle seu ayo... castigavao sempre bem" (III, 242), "quando esto vyo hũu seu ayo que o avya criado veeo a elle... e ao ayo pesou muyto" (III, 309); Gal. Estoria "et ençarrou aly o ffillo cõ poucas armas et seu ayo que pensasse del" (157.22); Cr. Troyana "nõ ouuerõ mester ayos ca todos aprendiã moy bẽ de seu" (II, 256.16); Vita Chr. "taaes som feitos maiores dos outros que ainda haviam mester aio" (p. 285); D. Eduarte Ensinança "assy como fazem os moços bem enssinados que sem outorgamento de seus ayos cousa nom começam" (53.4); Condestabre "per esta guisa ficou dom Nunalurez por morador em casa del rey com huũ ayo que chamauam Martim G." (p. 6). Mod. es aio (véase Morais y Magne DMC s.v. aio ). En cast. desde el XII (Corominas DCELC ).

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
ayo		'ayo, persona encargada de la educación de un niño o joven noble ' . Se presentan dos etimologías: gót. HAGJA 'tutor, guardián ' (Diez Etymol. 428; REW 3985; Gamillscheg Rom. Germ. I, 382; Machado DELP¹126a; DELP²160b; G. de Diego Dicc. 3192b) o del lat. AVIA 'abuela ' (Schuchardt Romanischen Lehnwörter 46-50; Corominas DCELC I, 343ab). Más probablemente del lat. Cuatro veces: 266.23 "et aquel seu - ", 320.26,29 "entõ hũu seu - que o auia criado uẽeose ant' el... et ao - pesoullj muyto", 321.32 " - del rrey". Desde el XIV (Machado DELP en el XV): Cr. 1344 "aquelle seu ayo... castigavao sempre bem" (III, 242), "quando esto vyo hũu seu ayo* que o avya criado veeo a elle... e ao ayo pesou muyto" (III, 309); Gal. Estoria "et ençarrou aly o ffillo cõ poucas armas et seu ayo que pensasse del" (157.22); Cr. Troyana "nõ ouuerõ mester ayos ca todos aprendiã moy bẽ de seu" (II, 256.16); Vita Chr. "taaes som feitos maiores dos outros que ainda haviam mester aio" (p. 285); D. Eduarte Ensinança "assy como fazem os moços bem enssinados que sem outorgamento de seus ayos cousa nom começam" (53.4); Condestabre "per esta guisa ficou dom Nunalurez por morador em casa del rey com huũ ayo que chamauam Martim G." (p. 6). Mod. es aio (véase Morais y Magne DMC s.v. aio ). En cast. desde el XII (Corominas DCELC ).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{ayo}
.- AIO (126a: XV): Cr. Gal. "hũu seu ayo que o auia criado... et ao ayo pesoullj" (95bV); Cr. 1344 "aquelle seu ayo" (III, 242).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{ayo}		.- AIO (126a: XV): Cr. Gal. "hũu seu ayo que o auia criado... et ao ayo pesoullj" (95bV); Cr. 1344 "aquelle seu ayo" (III, 242).

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
ayo
m. m. ayo; person responsible for the education and rearing of a child: nõ ouverõ mester ayos, ca todo aprẽdian de seu, 366.29, 16.4.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
ayo	m.	m. ayo; person responsible for the education and rearing of a child: nõ ouverõ mester ayos, ca todo aprẽdian de seu, 366.29, 16.4.

Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart