deserdado desherdado
| |
'desheredado ' , de deserdar. Formas: deserdado 125.18 "aontadamente et - ", 354.13 "que çedo seya - ", 448.5 (c. 292) "por que fora - ", desherdado 709.6 "era segudado... et - ", deserdados 378.22 "a - meus yrmãos", desherdados 320.23 "que elle tijna - ". Cfr. a. 1152 "homine de fresno qui deseradado fuere per sua manu" (PMH Leges 380); a. 1169 "toto homine de Linares qui deserdadu fuerit" (id. 395); "totus homo de Marialua qui deserdadus fuerit" (id. 441); "toto homine de Celorico qui deserdado fuerit" (id. 446); a. 1186 "toto homine de Gaudela qui deserdatus fuerit" (id. 455); a. 1187 "qui deserdadu fuerit" (id. 466); a. 1324 "que seyan desherdados dos veens" (Salazar 108.13); Cr. 1344 "que nos tẽe forçada a herdade... e nos estamos deserdados della" (III, 51), "dous cavalleiros que elle avya desherdados" (III, 309); Cr. Troyana "ajudadeslos para seer ende deytado et deserdado aquel que senpre ende foy señor" (I, 312.5). Cfr. EXARDAR. |