logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra ESCARNIDO como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.2 Rows
- Número de acepcións atopadas: 2.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA XERAL (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
escarnido
escarnir
v. 'injuriado, escarnecido' , de escarnir (REW 7999 y Gamillscheg, Rom. Germ. I, 222, suponen que el cast. y el port. son galicismos, con base en el germ. *SKĬRNJAN, pero no es probable: habrá que suponer una forma llegada al latín vulg. o el gót. correspondiente, como hace Corominas DCELC II, 339. H. Meier Primäre 255-260 se empeña en derivar esta palabra, así como escarnecer, del lat. CARINARE. Cfr. también Wartburg FEW XVII, 120-121). Formas: escarnido 441.17 "sentĩdosse por -", 464.53 "teuesse por - " (id. 473.12), escarnidos 181.41 "que nõ fiquemos - ". Desde el s. XIII: CSM 45.86 "pois que ss' assi os diabos foron dali escarnidos / e maltreitos", 215.31 "mas non quis Deus que ficasse a omagen escarnida", 222.9 "contra o diabo ten ela por nos fronteira / como nos nozir non possa en esta vida escarnida", 385.37 "el, quando viu aquesto, teve-sse por escarnido", etc.; Airas Perez Vuitoron (1086, 1475) "ca nunca mays escarnid'ome vi / ca uos andades aqui hu viuedes" (4); Cr. Troyana "o que morre con mao preço deste mundo ẽno outro seera aontado et escarnido" (I, 312.16); Cr. 1344 "e que nõ fiquemos assy escarnidos" (III, 124), "ouvesse por muy scarnido de tal traiçom" (III, 450); Fragm. Tristán "uedelos escarnidos" (62); Graal "vos me havedes morto e escarnido" (I, 67); Aves "muy layda e muy torpe et muyto escarnida" (p. 51.35). En port. pop. se conservan escarnido y escarnir (según Morais y Figueiredo ) y aún Herculano usa escarnido (pero como ant. en Elucidário y Brunswick, DALP ). En gall. no existe. Valladares da como ant. escarnir, aunque a Carré, E. Rodríguez y Franco Grande se les ocurre presentarla como palabra mod. El v. escarnir tiene relativa frecuencia en el s. XIII. Lo mismo sucede en cast.: escarnir es más frecuente que escarnecer en los ss. XIII-XIV, pero éste se impone en el XV (escarnido llega al XVI).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
escarnido
adx adj. {adx.}: escarnecido, ludibriado: 45.86 Pois que ss'assi os diabos foron dali escarnidos / e maltreitos feramente, dẽostados e feridos; 141.29 Oy mais aguardade / est'outro de caeda fazer escarnida; 215.31 non quis Deus que ficasse a omagen escarnida; 222.9 contra o Diabo ten ela por nos fronteira / como nos nozir non possa en esta vida escarnida; 385.37 teve-sse por escarnido.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL