K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
gisa	f.	f. natural, carácter; nature: era moy leterado et de gran gisa, I 153.12. M-P pletesia.
gisa	f.	f. clase social, calidad; social position, category: donas et donzelas de alta gisa, I 317.32, I 288.31, I 161.24, II 35.15. Graal. guisa. Vieira. guisa 2ª acep.
sen gisa		sin razón, causa o motivo; without cause, reason or motive: marauilla se moyto por aqueles caualeyros et nõ fazia sen gisa, II 156.12. Salazar Glos. CT.
gisa	f.	f. modo, manera; fashion, manner, guise: prendia moy gran dapno et... rreçeberia mayor seo de outra gisa non fezesse sua fazenda, I 99.1, I 236.22.
gisa	f.	f. tipo, especie; type, species: os que y moran comen todos espeçias et froytas de moytas gisas, I 184.6.
en gisa que	conx.	conj. {conx.} de modo que; so that: rrogouos por deus que uos traballedes en gisa que oie en este dia seia a onrra nossa, I 236.22, I 286.15, II 67.28.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
guisa gisa	subst.,	.- subst., 'modo, manera'. Del germánico WÎSA, que debió pasar ya al latín vulgar; a. 1257 "cugia fuy esta herdade por atal guisa" (25.6); a. 1258-61, 32.1, 33.10, 36.24, 39.23; a. 1258-61 "que el enuyou cum esse seu ome foy feyta eesta gisa" (39.11).

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
gisa guisa	subst.	.- subst. " modo, manera, semejanza" // loc. adv. DE GISA QUE , 231.6 "Et pois que Ihesucristo saluos de gisa que oystes". DE GISA , 23.7 "Et de gisa aluoroçou o poboo, que quiserõ logo os apostolos apedrear todos". Pensado propone que se trata de la loc. adv. " de gisa que". Cfr. Pensado Miragres , pág. 23 not. 7.// DE HŨA GISA , 110.9 "-Aqueles que seẽ vestidos de hũa gisa, [...] son arçibispos et bispos...". // DE MOYTAS GISAS , 110.7 "et outros moytos omes vestidos de moytas gisas". // EN MOYTAS GUISAS , 176.8 "et porque as voõtades dos homẽes se mudã en moytas guisas". // DE TAL GISA QUE , 33.13 "et atormentarõno por feridas de tal gisa que lle paresçiã os osos". // D' OUTRA GISA , 202.5 "et o que d' outra gisa faz, perde sua rromaria". // A NĨHŨA GISA , NĨHŨA GISA 63.16 "Et a nĩhũa gisa nõ na leues a Braagã"; 65.12 "et nõ podera nĩhũa gisa entrar vosco ẽna casa"; 159.12 "Et a nẽhũa gisa nũca o d' ali poderon mudar". // EN NĨHŨA GISA , 227.11 "et nõ poderia eu gradeçer en nĩhũa gisa, quanto bẽ [...] a mĩ as feicta". // POR NĨHŨA GISA , 108.11 "Et esto da a entẽder aos cristiãos que lidam [...] que por nĩhũa gisa nõ deuẽ a uoluer rrostro"; 124.6 "mais se foy fillo de Deus, por nĩhũa gisa nõ poderia morrer"; 125.9; 142.21. // EN GISA DE , 83.2 "feicta hũa imageẽ de metal en gisa d' ome"; 143.2 "o mãgo tẽes d' almasi moy brãquo et feicto en gisa de cruz". // EN ALGŨA GISA , 132.12 "Et se algũus juyzos de Deus ou dos homes forẽ maos de entẽder en algũa gisa". // PER ALGŨA GISA , 17.4 "ou se queren danar os froytos per algũa gisa". // EN GISA QUE , 41.17 "et as madres comiã os fillos [...], en gisa que aas mãos et aos dentes se esguiçauã todos"; 74.11 "et entregauãlle toda las vilas en gisa que toda aquela terra meteu so o seu senorio"; 90.4,9; 113.16; 121.2; 173.7; 186.10; 193.19. // EN ESTA GISA , 6.3 "et cõtoulle en esta gisa"; 73.10 "Et en esta gisa apareçeu o apostolo Santiago tres vezes"; 73.17 "et desque vio que a nõ podia tomar, fez sua oraçõ a Deus en esta gisa"; 209.3; 231.4. GUISA, 209.3 "paro[u]se cabo d' aquela çela en que el sia, a rrogar en esta guisa". // EN QUAL GISA , 123.11 "-Esto nõ poso entẽder, diso o gigante, en qual gisa podese el naçer do ventre da Virgẽe". // EN TAL GISA , 49.5 "era en Rroma hũu fillo de rrey de França que en tal gisa alo fora enviado por tributo".

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
guisa gisa	f.	f. 1. "Guisa, modo, maneira".
____		guisa (2): "marcado en esta guisa" 1020, "Boa tĩta se deue faser en [e]sta guisa" 2540; gisa (1): "fazemos avinca e cõtrauto em esta gisa" 2444; gysa (1): "Logo este día, Johán Vydal e o dito Afonso / Ordones acordarõ en esta gysa" 2627.
____	conx.	2. Na guisa que, loc. conx. "de maneira que".
____		ẽna guisa que (1): "fasemos partiçõ de çerta parte dos ditos bẽes ẽna guisa que / eu o dito Rroý Mariño aja e leue e quede cõmjgo e para mỉ a meytade / do logar" 796.
____	____	Do xerm. wîsa, probablemente xa desde o latín vulgar, que deixou descendentes en tódalas linguas, e o tomaría do xermánico occidental. Durante a Idade Media tivo unha gran vitalidade, desde o séc. XIII: guisa en 1214 en textos portugueses, en 1257 en textos galegos e tamén nas CSM; hoxe está fóra de uso (Lorenzo Crónica s.v.). Exemplos desta voz coa acepción 'categoría, posición social', poden verse en Ferreira Fuero Real (s.v.). A loc. conxuntiva en 1336 (Martín Ribas de Sil s.v.). Outros exemplos do XIII en Montederramo (Martínez Montederramo s.v.).