roubar
| |
' robar, saquear' , del germ. RAUBÔN (REW 7092). Formas: rroubar 339-340, 519.6, 520.6, 802.49; roubauã 486.18, 684.22; roubarã 507.13; rroubou 66.24 (A1 arroubou ), roubou 86.5 (A1 arrabou ), rrouboa 298.47 (A1 aRouboa ), roubarõ 42.86, 161.15, 248.23, 410.4 (c. 260), 504.5 (c. 338), 526.19, 662.30, 818.34, rroubarõ 171.101, 515.13, 521.9, rroubarõna 785.29, rroubarono 570.2-3, rroubarõnos 521.9; rroubasse 493.39, rroubassẽ 192.6, 258.10 (A1 arroubasem ), roubassẽ 484.9; roubando 97.17 (A1 arroubando ), 436.23, 593.9, 676.10, 680.25, 684.21-22, 699.22, rroubando 46.75, 332.34, 443.5, roubãdo 345.16; roubada 161.7-8 "et - toda a terra" (A1 aRoubada ), 675.59 "a que fora - ", rroubado 802.52 "desque... ouuerõ o campo - ", roubado 144.15 "ouue corrudo et - ", 145.4 (A1 arroubado ), 439.5 "o castelo... que... auya - ", roubados 328.6 (c. 192) "tijnam muytos gaandos - dos cristãos", 865.8 (c. 602) "os mouros ficarõ quebrantados et - ". Desde el XII: a. 1179 "non uadant extra uillam aprehendere homines neque roubare" (PMH Leges I, 409); a. 1262 "quantum inde sibi filiauerunt et raubauerunt" (Portel p. 26); CSM 9.90 "un ladron maldito / que romeus roubava", 45.17 "e de roubar os que yan seguros pelos camỹos", etc.; Afonso X (79, 496) "o que roubou os mouros malditos / e a ssa terra foi rroubar cabritos" (31, 32); Cr. 1344 "e roubou e estragou toda essa terra" (III, 416); Miragres "por rrazõ de rroubar" (p. 148); a. 1339 "malfeytor declarase aquelo que trouxer roubado" (CDGH p. 371); Cr. Troyana "grandes tesouros que rroubaran" (I, 104.30), "astragan et arrouban a terra" (I, 312.3); a. 1362 "das suas herdades... que... fforçey et rroubey" (Salazar 117.15); Frades Menores "o senhor foy arroubado" (I, 346), etc. (véase Morais y E. Rodríguez ). En cast. desde el Cid (cfr. Corominas DCELC IV 39b-40a). |