anafil anafim
| |
'añafil, trompeta mora ' , del ár. AN-NAFÎR 'añafil, clarín ' (REW 5809; Dozy-Engelmann 196; Eguilaz 268-269; Lokotsch 1537; Steiger Contr. Fonét. 176, 340; Neuvonen Arabismos 162): anaffijs 93.13 "vĩjnã tãgendo trõpas et - " (ms. A1 anafijns ); anafijs 801.38 "os rroydos dos atambores et dos - ". Desde el XIV: a. 1320 "seendo as ditas justizas et concello juntados por crida et por anaffil" (CDGH p. 368); Cr. 1344 "os alaridos et braados et tanger dos anafijs et atambores que elles faziam" (fol. 298aR); Cr. Troyana "mandaron logo soãr por la uila cornas et boziñas et tronpas et anafijs" (I, 199.22, etc.; III Livro de Linhagens "e os gritos deles e das trõbas e anafijs e d' altãcaros e atauaques e gaitas asi reteniã que parecia que as mõtanhas se areygauã de todas partes" (en Crest. Arc. p. 49), "et ya-se muyto a paso cõ grãde aroido d' atauaques e d' anafijs" (id. p. 55); a. 1347 "juntado... por crida e anafil segundo he de costume" (Ferreiro VI, Apénd. 123); a. 1418 "e omes boos da dita çidade que somos juntados por grida de anafill ena notaria de Ruy Martin" (CDGH p. 198); Cr. Inf. Santo "faziam grande alegria e tangiam anafijs, trombetas e adufes" (p. 32). Todavía usual en el XVI y aún modernamente la emplea Júlio Dantas (ejs. en Morais ). Véase Machado (DELP1 195a, DELP2 240b; Notas RP VIII, 221; Infl. Arábica I, 298), DRAG 163, Elucidário (ed. Fiúza) p. 470a-471a y Neuvonen Arabismos CSM 343. Existió también la variante anafim (ejs. en Elucidário ). En cast. se conoce desde el s. XIII (véase Neuvonen Arabismos y Corominas DCELC I, 226a). |