logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra arder como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.8 Rows
- Número de acepcións atopadas: 8.
- Distribución por dicionarios: CONCELLO DE NOIA (1), CRÓNICA TROIANA (2), CRÓNICA XERAL (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), HISTORIA TROIANA (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
arder
v. .- v. 'queimarse, incendiarse'. Inf.: Arder, 51.44 (1463) "vos así aforamos per vosa custa propia (...) et teerla leuãtada, rrestaurada senpre (...) et acontesçendo de arder as ditas casas ou caer de todo pũto, o que Deus nõ queyra". Xer.: Ardendo, 50.36 (1462) "rrestoirada, et caendo ou ardendo, o que Deus nõ queira".

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
arder
intr. intr. estar excitado; to be inflamed: ouuo tan gran saña que todo ardia con mao talent, I 115.23.
arder
intr. intr. arder; to burn: non pareçia y chama nen fume. et non quedaua de arder noyte nen dia, I 330.24, II 42.1.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
arder
arcer
'arder ' , del lat. ARDĒRE (REW 620); arderõ 902.66 "et ẽno mar mesmo - muytas peñas"; ardeo 902.67 "et de Çamora - o muro". Desde el s. XIII: CSM 4.2,65 "como santa Maria guardou ao fillo do judeu que non ardesse... / e u o forn' arder vyu / mete-o dentro", 19.30 "poilos malapresos arder-s' assi viron", etc.; Nuno Treez (807, 1202) "nunca tantos estadaes / arderan ant' o seu altar... / nunca tantos estadaes / arderan ant' o meu senhor... / por end' ardera, uos digo, / ant' el lume de bogia" (16,22,33). Por ej. en el XIV: a. 1303 "ante que a uilla de Betanços ardesse" (Salazar 102.7); Cr. Troyana "ouuo tan gran saña que todo ardia con mao talent" (I, 115.23), "non pareçia y chama nen lume et non quedaua de arder noyte nen dia" (I, 330.24); Miragres "diserõ que virã arder de noyte sobre lo seu moymẽto candeas por vertude" (p. 14), "hũa estrela... que lançaua de si rrayos que arrdiã com̃o fogo" (32), etc.; Gal. Estoria "et tã grandes forõ os fogos que ardeu toda a erua" (18.29), "et por terras atam quentes que se ençenderiã et arderiã" (176.18), "que arde tanto que queyma" (184.24); en la Corónica Iria "et apertamente viian grandes lumes de candeas arder" (p. 42). Véanse más ejs. en Machado (Gloss. CBN, 143 ab; Notas RP X, 121), Magne Gloss. Graal 140-141 y Elucidário (ed. Fiúza) p. 554b-556b (Viterbo Elucidário inventó un inf. arcer, que algunos diccionarios apropiaron). En cast. ya en las Glosas Sil.

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
arder
intr. v. i. {intr.}: 4.2 como Santa Maria guardou ao fillo do judeu que non ardesse; 19.30, 35.17, 37.12 Est'avẽo... dun ome coytado a que o pe ardia; 53.7 os pees arder / começaron daquel fogo que salvaj'ouço chamar; 336.58 o cavaleir'que ante con gran luxuri'ardia || v. tr.: 376.38 prometo-ch'en verdade / seis livras de bõa çera que en ta casa arduda seja || Formas verbais: SPres. P3 arda 55.46, arça 304.1, 304 18.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
arder
: {Airas Perez Vuitoron} viss' el a casa arder 77.19; 1.21.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
arder
intr. intr. arder; to burn: era aquel fogo feyto tam forte que queymaua as eruas et ardiam, 24.13, 62.16, 197.29.

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
arder
v. .- v. " arder, estar quemándose o encendido". Inf. ARDER, 14.15 "diserõ que virã arder de noyte sobre lo seu moymẽto candeas". IPres. P6: ARDẼ, 160.7 "et de moytos çirios çelestiaes que ardẽ y senpre". IImperf. P6: ARRDIÃ, 32.6 "paresçeu [...] hũa estrela moi clara em maneira de espada [...], que lançaua de si rrayos que arrdiã com̃o fogo".




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL