logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra astroso como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 5.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA XERAL (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), HISTORIA TROIANA (2).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
astroso
'malo, pérfido, infeliz ' , del lat. ASTRŌSU 'nacido con mala estrella ' (S. Isidoro Etymologiarum X, 13 "astrosus ab astro dictus, quasi malo sidere natus" ). Dos veces: astroso 109.28 "algũu mouro - ... fezo aquela uisom vijr pelo aere", astrosos 192.22 "aquelles mouros - ". Desde el s. XIII: CSM 37.19 "e depois eno conto dos çopos ficava / desses mais astrosos", 47.40 "dizendo: tol-t' astroso, e logo te desfaz", 78.38 "e que y ardesse a carne del astrosa", 89.10, 136.10, 154.7, etc.; D. Denis (B 1540) "e iaz ora o astroso / mui doente, mui noioso / e con medo per ssy caga" (14), etc. (otros ejs. del XIII en Machado Gloss. CBN, 154b-155a); Graal "e chamava-se cativo e astroso" (I, 151), "homem nunca foi teudo por tam astroso como vos seredes" (I, 383); Cr. Troyana "sse chamara catiuo et astrosso de maa uentura... que astrosas uodas" (I, 144.18,26); Cr. 1344 "entom dominguelho feryuho con hũu cuitello astroso que tragia" (fol. 272aR). En el XV: D. Eduarte Ensinança "e assy das outras semelhantes manhas astrosas" (11.17); Virgeu de Consolaçon "o homẽ astroso da pouco e diz e gabasse que da muito" (p. 95). Las acepciones más corrientes eran 'malo, pérfido, infeliz, desgraciado, desventurado, etc.' (ejs. y acepciones en Elucidário, ed. Fiúza, p. 625b-626b; cfr. también Magne Gloss. Graal 164-165). No es palabra del lenguaje mod. (en Morais se citan varios proverbios). En cast. desde el XIII (Berceo S. Mill. 103; PCG 402b6).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
astroso
adx. adj. {adx.}: desgraçado, infeliz, horroroso, detestável, infame: 37.19 depois eno conto dos çopos ficava, / desses mais astrosos; 47.40 Tol-t', astroso (diabo), e logo te desfaz; 55.21 Ambos assi esteveron ta que ela foi prennada; / enton o crerig'astroso leixou-a desanparada; 56.51 quand'era fol e astroso; 65.205.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
astroso
: desgraçado, infeliz, horroroso: {D. Denis} e jaz ora o astroso / mui doente, mui nojoso 95.14; 141.21; 269.10; 288.9. {V. estroso}.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
astroso
adx. adj. {adx.} infausto, infeliz; unfortunate, unlucky: nũca õme foy ẽno mũdo que tã astrosa ventura nẽ tã contraria ouvese, 276.39, 283.16.
astroso
adx. adj. {adx.} vil, despreciable; vile, despicable: nõ ha rrey tã poderoso que contra nos ousase tomar gerra, saluo aquesta gente astrosa de Troya, 103.28, 195.31.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL