azur
| |
'azul, materia colorante ' , con base en el persa läžwärd (a través de LĀZŪRD ). Probablemente entró por medio del lat. med. y desde Francia; con mucha menos probabilidad a través del ár., como quiere Corominas DCELC I, 353-354 (véase REW 4959; Neuvonen Arabismos 262; Steiger Contr. Fonét. 147; Castro Aranceles, RFE VIII, 19; Lokotsch 1311; Eguilaz 326; Dozy-Engelmann 229). Una vez: 668.8 "tabernaculo... laurado cõ ouro et cõ - ". Ya desde el XIII: CSM 384.17 "con tres colores... / a primeyra era ouro... / e a outra d' azur era, coor mui maravillosa / que ao çeo semella"; Cr. Troyana "tragia hun escudo con banda de azur" (I, 201.2); Corte Imperial "todo o cãpo era cuberto per cima de hũu muy rico pano de sirgo, de hũa collor de muy fino azur, cõ estrellas d' ouro" (Leite T. Arc. 60.12); a. 1407 "et mando ao dito pedro fernandez as outras miñas opas dobradas nouas azeitunadas con seus capeyrotes forrados de pano azur" (Ferreiro VII, Apénd. 26); a. 1455 "hun balandran vello azur forrado en branco... hun capuço de boo pano azur" (Ferro2 p. 315); s. XV "et hua cuncha en medeo dela et o canpo todo azur" (Ferreiro XI, Apénd. 82). La forma mod. desde el s. XIV: Cr. 1344 "e ha hy outros muytos vyeiros assy como azul, almagra, greda, alumbre" (II, 41), "leteras muy ben entalhadas d' ouro e d' azul" (II, 303); Boosco "achamos uũa casa... e o telhado dela era todo coor de azul, com estrelas de ouro" (p. 13); Canc. Geral "ande vestido d' azul" (I, 299,3; en Freitas BF IX, 130). Véase también, Machado (DELP1 290b, DELP2 363a; Gloss. CBN, 181ab; Comentários BF VI, 289). En cast. desde el XIII (véase Neuvonen Arabismos y Corominas DCELC ). |