logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra bafo como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 5.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA TROIANA (1), CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
bafo
m. m. aliento, respiración; breath: nõ suspiraua nẽ saya dela bafo, II 122.16, I 287.31. M-P folgo.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
bafo
'hálito, soplo, aliento ' , del onomatopéyico BAF (REW 878). Dos veces: 315.21,35 "deullj o gafo hũu gran - resollo pellas espadoas... o - que ante sonasti". Desde el s. XIII (Machado DELP1 298a, DELP2 370b, en el XV): CSM 189.21 "ca o poçon saltou dela e feriuo eno rosto, e outrossi fez o bafo / que lle saya da boca, assi que a poucos dias tornou atal come gafo"; Cr. 1344 "dormindo R. deulhe o gafo hũu grande bafo per meo das espadoas que tam ryjo lhe sayo per os peitos que foi hũa grande maravylha... começou em esto cuydar e o que poderya seer aquelle baffo que lhe assy dera per as espadoas... quando te veer ẽ mente o baffo que sonhaste" (III, 304); Cr. Troyana "nõ suspiraua nẽ saya dela bafo" (II, 122.16); Miragres "et moy rregeo tãgeo o corno que pero que era de marfil que o fendeu cõ o bafo" (146); Tratado Albeitaria "et cozeo en ola noua ben cuberta de huun testo que non posa ende seyr bafo nen fumo" (BCMO XII, 96.20); Gal. Estoria " Abel tanto quer dizer cõmo bafo, porque asy cõmo o bafo se vay agiña et se esparge por lo ayre et nõ paresçe..." (10.8); Boosco "e tantos manjares espantosos estom ante os comedores que lançam de si fumo e bafo" (p. 54); Soliloquio "este odor que he Deus he tal que cheyra e pero o bafo nem o vento nem o sopro nõ o derrama mays sempre sta jũto e asumado" (64.30). Otros ejs. en Machado (Gloss. CBN, 183a) y M. Pico (Anotações, RP XXXII, 474). En cast. bafo del XIII al XV; ya en Nebrija baho; desde Dicc. Autor. vaho (Corominas DCELC IV, 665).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{bafo}
.- BAFO (298a: XV): CSM 189 "o bafo / que lle saya da boca" (21).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
bafo
s. m.: s. m.: 189.21 o bafo que lle saya da boca.

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
bafo
subst. .- subst. " aliento, soplido". 146.1 "Et moy rregeo tãgeo o corno [...] que o fendeu cõ o bafo, et a el quebrantouselle as veas do pescoço".




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL