banda banda
| |
'partido, facción, conjunto de parientes y secuaces, reunión tumultuosa ' 'auxilio, socorro ' , de la misma raíz de banda, del lat. BANDUM 'bandera ' , latinización del gót. BANDWA (Véase REW 929; Gamillscheg Hist. ling. visigodos, 145; Rom. Germ. I, 366; Corominas DCELC I, 386a). Formas: bando 115.108 "sabias que gram - te chega" (en A1 vando ), 228.21 "feço descabeçar a Ysem A. et muytos de seu - cõ el" (en A1 vando ), 508.10 "aquel - queriallj muy grã mal", 524.10 "erã do - dos alaraues", 525.11, 534.22, 627.12, 771.43, 773.44; bandos 228.11 "leuãtarõsse entõçe... por esta raçõ muytas peleias et grandes - ontre elles" (en A1 vandos ), 256.35 "erã partidos en - ", 468.5 "et fezerom logo dous - ", 469.6,13 "partirõsse hũu doutro et fezerõ grandes - et a gente da villa fezerõ outrosi dous - ... que aueria a villa pois que - y auia". Corriente en gall.-port. desde el XIII: a. 1188-1230 "quod nullus homo de castel bono qui bando fecerit aut bando clamare, foras corpus del rei, exeat per aleuoso del rei et de concilio" (PMH Leges I, 745); CSM 221.12 "que senpre Deus e ssa Madre amou e foi de seu bando", 300.42 "porque sõo de seu bando", 345.12 "enton el Rei don Affonso... / reinava, que da reynna dos ceos tĩia bando / contra mouros e crischãos maos"; Martin Moxa (916, 503) "que uos quer dar ar dom en encomenda / por que dizem que sodes do sseu bando" (25); Estevan da Guarda (912, 1307) "aquel que he do teu bando" (2); Martin Soarez (965, 1357) "ca uos uei' eu mays das gentes gaar / de uosso bando... / do uosso bando son os tronpeyros / e os iograres dos atanbores" (6, 17); a. 1262 "seyamos amigos et aiudadores unos outros et uno bãdo" (Salazar 48.18); a. 1320 "nen os do seu bando leygos que andauan fora enton" (CDGH 360); Cr. 1344 "e tu sey certo que te crece muy grande bando" (III, 48); Graal "ca tiĩam que haviam em seu bando uũ dos milhores cavaleiros do mundo" (II, 315); Cr. Troyana "entenderemos que por nos son et do nosso bando" (I, 291.21); F. Lopes Cr. D. Pedro "que era per força aver antr' elles grandes bandos e arroidos" (p. 257.66), "por se nom levantarem antre hũus e os outros bandos e arroidos e mortes" (273.59); cfr. a. 1440 "fora outorgada de parte a parte e de vando a vando" (Ferro2 p. 264); a. 1443 "que era descordia e enemistanza et vandos ontre os señores... que non teuese vando mays de hua parte que da outra" (id. 280). Véase también Machado, Gloss. CBN, 190a, Magne Gloss. Graal 187-188. En cast. desde el XII (Pidal Cid II, 493-494). |