logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra brio como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.7 Rows
- Número de acepcións atopadas: 7.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA TROIANA (2), CRÓNICA XERAL (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), HISTORIA TROIANA (2).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
brio
m. m. placer; pleasure: uiuiã todos en prazer et en grã brio, II 165.7. Morais. brio.
brio
m. m. bravura, valor; bravery, valor, courage: elles son ardidos et de gran brio, I 123.20, I 129.31, I 315.19.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
brio
'brío ' , del célt. *BRĪGOS 'fuerza, coraje ' (puede ser voz autóctona y no provenzal, como dicen REW 1297 y G. de Diego Dicc. 1145. Véase Corominas DCELC I, 521. Machado DELP1 408a; DELP2 465b, sólo lo conoce en el XVI y lo hace venir del cast., pero en Gloss. CBN, 234b del prov.). En el ms.: 220.41 "perdeu A. sua alegria et sua loucania et seu - ", 674.16 "cõ grã - ", 731.3 "cõ muy grã - passou o mar", 733.35, 750.22 "com̃o ome esforçado et de grã - ", 875.11 "et sen - o ueedes andar per aqui". Desde el s. XIII: CSM 65.201 "ca esta terra foi de meu poderio / e meu linnage a mantev' a gran brio", 264.16 "ca os mouros vẽeron cercala con gran brio"; Afonso X (B 466) "e hũa cousa sei eu de uos / e tenho por muj gram brio... / que senpre auedes amor / reg' em jnuerno e en istio" (14), (74, 491) "vi coteiffes de gran brio / eno meio do estio / estar tremendo sen frio / ant' os mouros" (13); Cr. 1344 "en Canhatanacor perdeu el rey Almãçor alegria e seu bryo e honrra e bondade" (III, 188); Cr. Troyana "uiuiã todos en prazer et en grã brio" (II, 165.7), "elles son ardidos et de gran brio" (I, 123.20). En cast. desde el XIII, no XIV como dice Corominas (PCG 449b49).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
brio
briu
s. m.: s. m.: honrra, dignidade: 65.201 esta terra foi do meu poderio, / e meu linnage a mantev'a gran brio || ímpeto: 264.16 Os mouros vẽeron cerca-la con gran brio; 328.27 Guadalete, que corre con gran briu.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
brio
= honra, dignidade: {Pero da Ponte} en que gran brio / el... é chegado 362.15. || Orgulho, altivez: {Afonso X} Vi coteifes de gran brio 21.13; {Afonso X} ũa cousa sei eu de vós e tenho por mui gran brio 35.7.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
brio
m. [m.] elegancia, ceremonia; elegance, ceremony: foy alçado et rreçebido por rrey et coroado a grãde onrra et a gram brio, 372.27.
brio
m. m. espíritu, resolución; spirit, courage: a nobleza et o grãde brio de Greçia nũca seja por nos abayxado, 103.24, 187.27.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL