logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra cano como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 5.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), HISTORIA TROIANA (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
cano
fem. 'caño, cañería ' , formado sobre el fem. cana < lat. CANNA (REW 1597). Dos veces: canos 17.4 "et traier per - de plomo agoa da serra", 529.10 "et abriã as caales et as priuadas et os - da uila". Desde el s. XIV (Machado DELP1 480b; DELP2 527b, en 1393): Cr. 1344 "per canos de chumbo" (II, 416); Miragres "fogirõ de noyte... por los canos et por los furados dos muros da vila" (95); Gal. Estoria "et avia aly hũ cano moy grande" (131.25); a. 1418 "como os canos porque ben a augua aa praza do campo da dita çidade esten guardados e reparados" (CDGH 197); Vita Chr. "recebemos per canos a graça" (251); a. 1437 "o cano da fonte Arcada estaua atuado e tapado... que se apostase o dito cano... foran veer o dito cano... visto a dita obra et o dito cano... quando apostara o dito cano... leixase yr a dita agoa por lo dito cano... cada e quando que se o dito cano çarrase ou tapase... que apostasen o dito cano... pera apostar o dito cano" (Ferro2 p. 121, 122); a. 1438 "que abra o cano por que sal agoa dos ditos baños... e repare o dito cano" (id. 128). En cast. caño desde el Cid (Pidal Cid II, s.v. y Corominas DCELC I, 646a).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{cano}
.- CANO (480b: 1393): Cr. Gal. "as priuadas et os canos da uila" (152aR), "per canos de plomo" (5bR); Cr. 1344 (II, 416.6).

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
cano
= branco, encanecido: {Airas Nunez} non ouveron vergonha dos meus cabelos canos 71.14.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
cano
m. [m.] caño, canal; channel, canal: todos los rrios saen do mar, et van por canos por la terra, 294.3.

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
cano
subst. .- subst. " sumidero, cloaca, alcantarilla". CANOS, 95.8 "fogirõ de noyte cõ grã medo, ascondudamente por los canos et por los furados dos muros da vila".




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL