capela capella
| |
'capilla ' 'capucha ' , del lat. tardío CAPPĔLLA (véase Du Cange; Aebischer Capella; Meier Etim., hª da pal., hª cult., 196-7; Cunha Digressões etim., 9-10). Acepción 'capilla ' : capela 449.22 "ena jgleia de Santo Esydro ẽna - del rrey seu padre", 577.37 "ena - do Çide"; capella 54.13. Acepción 'capucha ' : capela 275.17 "sua - posta ena cabeça"; capellas 665.18 "cõ capas pretas as - descosidas". Como 'capilla ' desde el XIII: CSM 9.155 "logo da capela u era metudo / non viu end' a porta"; 18.81 "na ssa capela", etc.; Estevan da Guarda (928,9; 1323) "sen egreia nen capela de prol" (13); Cr. 1344 "hũa capella de muy fremosa obra" (II, 453); Cr. Troyana "hũa moy noble et muy rrica capela aa honra de minerua" (II, 122.26); a. 1364 "da capella que iaz na Rua direita" (Machado Voc. XIV 247); a. 1375 "ao capellam da dita capella C mrs." (CDGH 379); a. 1415 "en cada hua iglesia capela ou parrochia da nosa cidade et arçobispado" (Ferreiro VII, Apénd. 33); a. 1434 "ena capela de San Juan" (Ferro2 p. 28); Corónica Iria "fezo o altar et capella de Sam Salvador et capella de San Pedro... a capella San Juan Apostollo et a capella de San Bertholomeu" (p. 84, 85). En cast. desde el Cid (1580 capiella ). No tengo ejs. de la acepción 'capucha ' (por despiste apenas me he fijado en esta acepción). La Cr. 1344 traduce por capelo: "cavalgou em hũu potro bravo sem sella e sayosse da hoste em guisa de rapaz cõ hũa capa vestida e o capello na cabeça por nõ seer conhecido" (III, 239) (PCG 472a34 capiella ). El otro ej. sólo en la PCG "capas pardas et las capiellas fendidas" (639b16); cfr. Frades Menores "frey Jun. dava aos pobres a hũa parte da saia ou da capilha... logo descosiia a manga ou o capello do avito ou alguum pedaço e davaa-o ao pobre" (I, 102). |