logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra chufador como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 5.
- Distribución por dicionarios: CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
chufador
: (da onomatopeia chuf, influida por sufflare) zombeteiro, mentiroso. Na epígrafe da Cant. nº 395.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
chufador
chufar
chufa
v. 'que se burla, que se chancea, que se jacta, fanfarrón ' , del v. chufar, procedente de la onomatopeya CHUFF, con influjo del lat. vulg. SUFILARE, clás. SIBILARE (cfr. Nascentes p. 181 y Corominas DCELC II, 89-90). Una vez: chufadores 366.16 (c. 220) "et demays que os galegos et os leoneses som muy - et de grã parauoa". Sólo tengo ejs. del XIII: CSM 15.156 "en defendendo os seus de Juyão chufador", 379.38 "et todolos seus chufares / fezo que nada non fossen / macar eran chufadores"; Pedr' Amigo de Sevilha (1193, 1659) "vedes que bisp' e que senhor / que uos cuyda a fazer creer / que é de Conca, mays saber / podedes que é chufador" (25); Lourenço e Rodrigu' Eanes Redondo (V 1032) " Lourenço, tenho que es chufador / e ueio t' ora muy gran loador / de pouco sse non cho creerey" (32) (véase Gloss. CA p. 24). No se emplea en la lengua actual (Morais y Figueiredo se limitan a decir que está desusado). La Cr. 1344 lo elimina: "erã de muitas pallavras e gabamentos" (III, 265). Desde el XIII se conoce chufar 'chancearse, mofarse ' : Johan Garcia de Guilhade (369, 785) "maylo que chufan Guylhade / acá uerrá" (27); Lourenço e Johan Garcia de Guilhade (1105, 1494) "chufar, don Lourenço, chufar" (35); Pedr' Amigo de Sevilha (1195, 1661) "tanben poss' eu, se mi quiser, / come hun gram palmeyro chufar" (31). El sust. chufa 'burla ' desde el XIII: CSM 238.26 "dezia que non era Deus nada neno seu ben / e que o da Virgen fora chuffa ca non outra ren"; Orto Esposo 76.35,37, 341.34; Miragres "et el teuoo por chufa" (200); Graal "el rei que o teve por chufa" (I, 48). Cfr. Magne Gloss. Graal 280 y para el cast. Corominas DCELC.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{chufador
chuffador}
.- *CHUFADOR: CSM 15 "de Juyão chufador" (156); 379 "todo-los seus chufares / fezo que nada non fossen, macar eran chufadores" (v. 38).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
chufador
s. m.: s. m.: embusteiro, patife: 15.156 Juyão chufador; 379.38 todo-los seus chufares / fezo que nada non fossen, macar eran chufadores.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
chufador
= pantomineiro, escarnecedor: {Rodrigu' Eanes Redondo} Lourenço, tenho que és chufador 273.32; 311.25.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL