DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega

Está a procurar a palabra col como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 5.
- Distribución por dicionarios: CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{col}
.- COUVE (536a: XVI): CSM 135 "e quant' hũa col / do seu non filles" (116); 419 "hũa folla de col / non demos mais por ele" (142).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{col}		.- COUVE (536a: XVI): CSM 135 "e quant' hũa col / do seu non filles" (116); 419 "hũa folla de col / non demos mais por ele" (142).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
col
s. f.: s. f.: couve: 135.116 quant'hũa col do seu non filles; 419.142 se non for verdade, hũa folla de col / non demos mais por ele.

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
col	s. f.:	s. f.: couve: 135.116 quant'hũa col do seu non filles; 419.142 se non for verdade, hũa folla de col / non demos mais por ele.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
col
f. f. "Col, planta crucífera de horta, de follas anchas e cano alto, que se emprega para o consumo humano e para o gando".

____ coles (2): "ẽna cortiña das / coles" 2276, 2318; colles (1): "hũa cortiña para / colles" 2281.

____ ____ Do lat. caulis, m., "talo", "col". As documentacións galegas máis antigas son do séc. XIII: col nas CSM; a evolución diverxente do port., couve, documéntase no séc. XVI (Lorenzo Cronologia s.v. couve).

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
col	f.	f. "Col, planta crucífera de horta, de follas anchas e cano alto, que se emprega para o consumo humano e para o gando".
____		coles (2): "ẽna cortiña das / coles" 2276, 2318; colles (1): "hũa cortiña para / colles" 2281.
____	____	Do lat. caulis, m., "talo", "col". As documentacións galegas máis antigas son do séc. XIII: col nas CSM; a evolución diverxente do port., couve, documéntase no séc. XVI (Lorenzo Cronologia s.v. couve).

Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart