contento contẽto cõtento
| adx. |
adx. 'satisfeito, conforme'. Contento, 55.72 (1476) "rrenunçio ao dereito que diz que en hũu contrauto nõ sean contijúdas dúas penas, pecunjaria et juratoria, que a mỉ pras et sõo contento que se contenã en esta carta". Contẽto, 59.28 (1482) "dos quaees ditos onze mjll pares de brãcas dos quaees me dou por entrego, contẽto e pago a toda mỉa vontad, ben et conpridamente e sen mỉgua algũa". Cõtento, 62.18 (1487) "mõtou a dita cõtía, de que me dou et outorgo por entrego, cõtento et pago". Contentos, 67.37 (1499) "dos quaes ditos vijnte e dous mjll morauidís nos damos por contentos, entregos e pagos". Contenta, 58.34 (1480). Cõtenta, 61.24 (1487). |