logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra cor como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.7 Rows
- Número de acepcións atopadas: 7.
- Distribución por dicionarios: CANTIGAS DE AMIGO (1), CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), VOCABULARIO 1275 (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

J. J. Nunes (1928): Cantigas d' amigo dos trovadores galego-portugueses. Vol. III \(Glossário\). Coimbra: Imprensa da Universidade.
cor
m. s. m. XLVII, 8, CCCLVII, 16, cf. coracon: non aver o cor sigo, CLXXXVIII, 4, não saber que fazer ou pensar. (Cantigas d' amigo).

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
cor
(cŏr n.): coração, 366, 7510; vontade, desejo 7084, 7355; {Fernan Rodriguez de Calheiros} aver en cor 7594; {Fernan Rodriguez de Calheiros} tẽer en cor 7592, ter vontade, tencionar. Curioso é o emprego da palavra nos versos de Guilhade (ed. Nobiling, v. 535 {Nobiling Guilhade}) {Johan Garcia de Guilhade} que non ei o cor comigo, no sentido de consciencia, conhecimento de si, que subsiste em acordar-se, recordar-se, desacordado.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
color
collor
coor
cor
coor
'color ' , del lat. COLŌREM (REW 2056). Formas: color 404.10 "et mudouselle a - ", collor 682.27 "hũu caualo que era todo brãco de - ", colores 644.67, 740.15, 746.7-8, 750.23 y 752.3 "de muytas - ". Al lado de la forma tradicional coor > cor, esta forma tuvo gran uso hasta el s. XVI y aún modernamente la usa Aquilino Ribeiro (véase Morais ). Es también de gran uso en gall. mod.: F. Caldelas "de cubertura de una color iij dñ." (Salazar 19.19); a. 1262 "de troxel de panos de color V soldos" (Portel 140); Afonso X (74, 491) "tynhan nos mal afficados / perdian a color... tornaron doutra color" (12, 24); D. Denis (127, 524) "eno tenpo que ten a color / a frol consigo" (14); CSM 384.13 "escrito con tres colores", etc.; Cr. Troyana "mudouselle toda a color" (I, 220.25), "eran de marmol de moytas colores non que os marmoles ouuessem a color por pintura" (I, 110.15); Gal. Estoria "por que te asanaste et se te mudou a color" (11.32); Miragres "et tẽẽ barretes todos de hũa color" (110); Cr. 1344 "viia vĩir hũa signa e que nõ podya devisar de qual collor era" (III, 78); Biblia "som de desvairada color... todos dũa color... de color desvairada daqueles que forem dũa color" (p. 54); Soliloquio "se elle nõ he color nõ entrou per nos" (63.25), "nẽ brancura de colores" (64.4); Corte Imperial "flores de muytas e desuairadas collores" (Leite T. Arc. 60.5); Oficios "a dignidade da pessoa deve de sseer defesa per bondade da collor e a collor per exercicio do corpo" (77.7,8), etc. Desde el s. XIII se halla coor: CSM 15.165 "e Juyão morto sen coor", 69.47 "de faiçon e de coor mais bela"; 384.2,15,17,20,21 "pintou o seu nome de tres coores... ouro, coor rrica e fremosa... azur era, coor mui maravillosa... rosa, porque é coor vermella / onde cada ũa destas coores mui ben semella"; a. 1223-1279 "dos panos da cóór e de frisa" (Desc. Portug. I, 11); a. 1287 "saluo panos de cóór" (id. 20); Pero da Ponte (1161, 1627) "mays que fara o pecador / que uyu uos e uossa coor" (20), etc.; Cr. Troyana "era de marmor de moytas coores" (I, 364.8); Biblia "e de desvairadas coores" (p. 55). La forma mod. cor desde el XV (en el Canc. Geral: Freitas BF IX, 130). En gall. se usa más color, aunque también se emplea literariamente cor. Puro disparate es la forma coor usada por algunos escritores. En cast. desde el Cid (Corominas DCELC I, 857).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{cor (de)}
.- COR (514b-5a: XIII; saber de cor 1813): R. S. Bento "una liçõ do Apocalipsi de cor... hũa liçõ do apostolo de cor rezada" (33.28 e 34.4).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
cor
s. m.: s. m.: coração: 72.48 o acharás / pelas costas tod'atras / partid'e ll'o cor verás. {Cf. coraçon}.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
cor
= coração, espírito: {Pero da Ponte} ai, cor de leon! 53.33; {Martin Moxa} se and' ou sejo, / o cor mostr' antejo 280.5; {Pero da Ponte} o meu cor sempre des i / nas vossas feituras cuidou 343.15. || Vontade, desejo: {Afonso Fernandez Cubel} pois que [assi] esto ten per ben, / faça o seu cor 54.20.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
cor
subst. .- subst. 'corazón'. Del latín CŎR; a. 1271 "eu de meu bon cor densu com meu marido" (61.14). Latinismo.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL