corõar coroar
| |
'coronar ' , del lat. CŎRŌNĀRE (REW 2246). Formas: corõou 295.18 "et - este rrey" (A1 corou ); coroassem 457.6 "por que se - a ofiçio de santa jgleia"; coroado 897.52 "et - eno coro çelestial", coroados 457.5 "os clerigos d' España erã - ". Desde el XIII: CSM 1.74 "e par Deus, non é de calar / como foy corõada", 12.8 "a Reinna do Ceo... eno dia que a Deus foi corõar / na sa festa", 75.5 "a Virgen corõada", 215.4 "Virgen santa corõada", 325.80 "na eigreja da Reynna corõada"; Estevan da Guarda (928-9, 1323) "como ficar por deuaneador / coroado" (20); Cr. 1344 "e foy coroado per este papa" (III, 267); Miragres "nõ seerã coroados ẽnos çeos, senõ o que en este mũdo lidar cõ os seus peccados" (109); Cr. Troyana "o faria coroar por rrey" (II, 110.6); Soliloquio "estes sanctos angeos... corooam os que vencem" (56.16); F. Lopes Cr. D. Pedro "e corohousse alli por rrei" (p. 249.68). En cast. desde el XIII. |