| F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711]. |
|---|
cuño
| m. |
m. "Cuño, marca que vai gravada nas moedas, selos, etc.". |
| ____ | |
cuño (2): "çent florỉis d' ouro / e de peso do cuño de Aragõ" 2342, "çent florỉis d' ouro de peso e do cuño de Aragõ" 2362. |
| ____ | ____ |
Do lat. cunĕus "cuña". A documentación máis antiga é cuño, e atópase nun texto galego de 1422. O DELP atesta cunho en 1431 (Lorenzo Cronologia s.v. cunho). Outros exemplos de 1416-1422 en Tato Santiago (s.v. cunno). A var. con r epentética, popular no gal. mod., está xa en textos portugueses desde o XV: crunho (Cunha Índice s.v. cunho). |
